به گزارش نبض بازار به نقل از خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، پس از اعلام عدم تمدید معافیت‌ها برای خرید نفت ایران توسط واشنگتن، هند در شرایط سختی قرار گرفته است و هنوز هم مشخص نیست چه تصمیمی بگیرد؛ آیا هند تحریمهای آمریکا را زیر پا می‌گذارد و به واردات نفت از ایران ادامه می‌دهد یا می‌خواهد سومین عرضه‌کننده نفت خود را از دست بدهد و به‌عوض رابطه خوبش را با آمریکا حفظ کند؟
هند سومین مصرف‌کننده بزرگ نفت در جهان است و حدود 80 درصد نفت مورد نیاز خود را وارد می‌کند. این کشور همچنین دومین واردکننده بزرگ نفت ایران پس از چین است. همه اینها یعنی از دست دادن نفت ایران ضربه بزرگی به این کشور رو به رشد می‌زند. هند یکی از هشت کشوری بود که معافیت 6ماهه برای خرید نفت از ایران دریافت کرد. مهلت این معافیت در اول ماه می پایان می‌یابد و هند را به‌همراه هفت کشور دیگر چین، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، ترکیه، ایتالیا و یونان با مشکل مواجه می‌کند.
دارمندا پرادهان، وزیر نفت و گاز طبیعی هند در بحبوحه قرار گرفتن این کشور بر سر دوراهی نقض تحریمهای آمریکا یا از دست دادن نفت ایران، سرنخی به ما می‌دهد که بفهمیم تمایل هند به کدام سمت است.
پرادهان اعلام کرد هند جای خالی نفت ایران را از طریق سایر تولیدکنندگان بزرگ نفت پر می‌کند. وی گفت: «پالایشگاه‌های هند کاملاً آماده تأمین نیاز داخلی برای بنزین، دیزل و سایر محصولات نفتی هستند». ظاهراً پالایشگاه‌های هند قصد دارند واردات از سایر کشورهای عضو اوپک، مکزیک و آمریکا را افزایش دهند.
روز دوشنبه ترامپ پس از اعلام لغو معافیت‌های نفتی ایران گفت که بشکه‌های نفت خام عربستان و امارات برای جبران نبود نفت ایران آماده‌اند. عربستان اعلام کرد یک استراتژی با هماهنگی سایر تولیدکنندگان نفت در پیش می‌گیرد تا بتواند پاسخگوی نیاز جهانی نفت خام باشد و تعادل بازار جهانی را حفظ کند.
هند با توجه به شرایط معافیت‌های شش‌ماهه‌ای که دریافت کرده بود، به‌خوبی توانسته وابستگی خود را به نفت ایران کم کند. هند طی این مدت واردات از ایران را تقریباً نصف کرده است.
ولی تحلیلگران عقیده دارند این پایان واردات نفت هند از ایران نیست. تحلیلگران گروه اوراسیا در همان روز اعلام لغو معافیت‌ها گفتند دهلی‌نو واردات از ایران را کاهش می‌دهد ولی احتمالاً 100 هزار بشکه نفت در روز از ایران وارد خواهد کرد و برای پرداخت پول آن از روپیه استفاده می‌کند. این تصمیم بیشتر یک تصمیم سیاسی است تا انرژی. هند در گذشته به‌سختی تلاش کرد منابع انرژی خود را متنوع کند تا برای این شرایط آماده باشد ولی رابطه هند با ایران قابل توجه و تاریخی است و دهلی‌نو سعی می‌کند این ارتباط را حفظ کند.