به گزارش نبض بازار، طبق گزارشی که توسط فارستر منتشر شده است خودکاری شدن در دهه آینده بیش از ۱۱ میلیون شغل ایجاد خواهد کرد و این خبر بدی است. زیرا که برای این دوره ۱.۴۲ میلیون شغل از بین می‌رود. این بدان معناست که کارمندان به مهارت‌های بیشتری در حرفه‌ها نیاز دارند، چیزی که هر کارگری نمی‌تواند به تنهایی انجام دهد. با این حال، سیاست عمومی برای موفقیت در اینجا متفاوت خواهد بود. در آلمان، جایی که ارتباطات تنگاتنگی بین دانشگاه‌ها و کارفرمایان وجود دارد، انجام این کار آسان‌تر از کشوری مانند آمریکا است، جایی که معمولاً از کارکنان انتظار می‌رود راه‌حل‌های خود را پیدا کنند.

در این خصوص جایانت نارایان، مدیر ائتلاف جهانی اقدام هوش مصنوعی مجمع جهانی اقتصاد، یک سازمان بین‌المللی غیردولتی و لابی مستقر در کلنی سوئیس، افزود که این از دست دادن مشاغل چالش‌هایی را برای بخش‌های دولتی و خصوصی ایجاد می‌کند. وی افزود: برای دولت‌ها، این پرسش‌ها در مورد شبکه‌های ایمنی اجتماعی، سرمایه‌گذاری در برنامه‌های یادگیری مادام‌العمر و آموزش STEM برای شهروندان و سایر عوامل ایجاد می‌کند.

برخی از این پارامترها، مانند مهارت‌آموزی مجدد، افق میان‌مدت تا بلندمدتی دارند، زیرا ممکن است راه‌حل سریع یا فرصت سریع مهارت‌آموزی وجود نداشته باشد.این برای بخش خصوصی سؤالاتی را در مورد کمک به کارگران برای کنار وظایف شغلی فعلی و توسعه مجموعه گسترده‌تری از مهارت‌های چندمنظوره ایجاد می‌کند.

برنامه‌های بازآموزی که وجود دارد، اغلب خیلی خوب نیستند و افراد را برای مشاغل جدیدی که ایجاد می‌شوند واجد شرایط نمی‌کنند و به برنامه‌های بهتری نیاز است چرا که قرار است مشاغل جدیدی ایجاد شود، اما بسیاری از افرادی که آواره شده‌اند مهارت‌های لازم برای مشاغل جدید را ندارند. بسیاری از برنامه‌ها بر روی وظایف بسیار خاص تمرکز می‌کنند، اما محل کار آنقدر در حال تغییر است که یافتن شغل برای افرادی که فقط می‌توانند یک کار را انجام دهند، دشوار است. ما به برنامه‌هایی نیاز داریم که بفهمند شرکت‌ها به چه چیزی نیاز دارند و به دنبال چه مهارت‌هایی هستند.

به طور مثال دانشگاه‌ها می‌توانند با ایجاد دوره‌های ترکیبی که علوم انسانی و علوم تجربی را با هم ترکیب می‌کنند، به کسب مهارت‌های جدید کمک کنند. مهندسان باید قبل از طراحی سیستم‌ها، اصول اخلاقی و پیامد‌های آن‌ها را درک کنند.

 مشاغل خودکاری جدید ایجاد شده در حوزه خدمات حرفه‌ای و فناوری اطلاعات و همچنین در صنایع جدید مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، ساختمان‌های سبز و شهر‌های هوشمند و زیرساخت‌ها خواهد بود. افرادی که در مشاغل جدید کار می‌کنند باید در کنار هم با ماشین آلات کار کنند. چه مهارت‌های فنی داشته باشید یا نه، باید روی یک تیم ترکیبی از انسان‌ها به اضافه ماشین‌هایی که نرم‌افزار هوشمند در آن نقش کلیدی دارد به راحتی کار کنید.

تغییر نگرش

 فارستر با اشاره به تغییر نگرش مدیران در مورد اتوماسیون ادامه داد؛ که مدیران آن را عمدتاً به عنوان یک تلاش برای کاهش هزینه تلقی نمی‌کنند. داده‌ها نشان می‌دهد که ۴۱ درصد از تصمیم‌گیرندگان داده‌ها و تحلیل‌ها، صرفه‌جویی در هزینه را به عنوان یک مزیت استفاده از سیستم اتوماتیک در سال ۲۰۱۸ نامیده‌اند، ولی در سال ۲۰۲۱ فقط ۲۵ درصد به این موضوع اشاره کردند. اما افزایش قابل توجهی در تعداد مدیرانی که به بینش عمیق‌تر و تمایز رقابتی به عنوان مزیت اشاره کردند، دست یافته است. در میان طیف گسترده‌ای از مزایای گفته شده از این نوع سیستم، می‌توان به پر کردن شکاف‌های استعداد، آزاد کردن پرسنل برای انجام کار‌های پیشرفته‌تر، هدایت تجربه مشتری، بهبود کیفیت و ایمنی و کسب بینش عمیق‌تر از داده‌ها برای بهبود وظایف و فرآیند‌ها اشاره کرد. این سیستم می‌تواند در رهایی انسان از مشاغل کثیف یا خطرناک و مشاغلی که کاملاً معمولی و پیش پا افتاده هستند، مفید باشد.

فرآیند اعتماد سازی
ترس از این که این سیستم مشاغل را از بین ببرد، امری عادی است و کاملاً بی اساس نیست اما آینده مشاغل، تاثیرپذیری بسیار ملایم تری از فناوری‌هایی مانند اتوماتیکی شدن و هوش مصنوعی خواهد داشت. در عوض، سیستم فناوری و کارکنان انسانی به طور فزاینده‌ای در فعالیت‌های مرتبط با یکدیگر شرکت می‌کنند و تیم‌های انسانی/ ماشینی را تشکیل می‌دهند که سطوح جدیدی از کیفیت، بهره‌وری و تجربه مشتری و کارمند را به معرض نمایش می‌گذارد.