به گزارش نبض بازار ، اگر بنا باشد نگاهی به چرخه ی  تولید خودرو از چندوقت گذشته تا الان بیندازیم بدون شک به آمار افزایشی می رسیم. آماری که بدون شک بخش بزرگی از رشد خود را مرهون زحمات بخشهای قطعه سازیست. در این میان نباید فراموش کرد که الویت سیاست گذاری در بخش تولیدی داخلی سازی قطعاتی است که که مورد مصرف آن در خودروهای داخلی بسیار زیاد است. آنچه در این میان آزاد دهنده به نظر می رسد ادامه ی شانتاژهایی است که در فضاهای مختلف وجود دارد و گویا برخی منتقدین همچنان علاقمندند که فضای موجود به هر طریقی به بقای خود ادامه دهد.

بعد از تهیه ی مستند ها و برگزاری مجمع قطعه سازان به عجیب ترین شکل ممکن اما گویا افرادی که با تریبونهای خود به هرشکلی به سمت و سوی خاص نشانه رفته اند قصد برگشت از مسیر فعلی را ندارند. اما سؤالی که باید در این میان از برخی پرسید اینست که دستاورد آنها در چندوقت اخیر به جز ایجاد موج تخریبی چه بوده و اگر بنا باشد در زمینه ی تولید حرفی برای افکار عمومی داشته باشند از چه چیز رونمایی خواهند کرد؟

در شرایط فعلی ، کشور به اندازه ی کافی سخنورانی دارد که با همه ی اشرافی که روی کلام دارند اراده ای روی عمل خود ندارند و این مسئله گویا از بخشی به بخش دیگر قابل سرایت است و اپیدمی خطرناکی را به وجود می آورد اما در حوزه ی عملیاتی و نتایج آن برای کشور باید دید که چنته ی برخی از منتقدین چقدر پر است؟

بهتر بود بجای تهیه ی برخی از مستند ها و صرف هزینه در این باره به موضوع تولید پرداخته می شد. کم نیستند حاشیه هایی که از چندسال پیش تا کنون سایه شان بر بخشهای مختلف سنگینی می کند. باید دید اولویت کسانی که به هرنحوی امروز قصد دارند تا با روشهای مختلف رمق خطوط تولید را بگیرند چیست؟ آیا کشور امروز نیازمند عمل است یا حاشیه؟ به اضافه ی اینکه امیدواریم برخی که ناجوانمردانه و بصورت یکطرفه مخل وضعیت تولید هستند کارنامه ی خود را در بخش نهضت داخلی منتشر کنند تا همه به قضاوت بنشینند. باید با شناخت دقیق به الویت های کشور نگاه کارشناسانه داشت نه اینکه با مرزبندیهای واهی به شکاف موجود دامن زد. کارنامه ی خدمت دقیقا با کارنامه ی عدوت افتراقش در همین جا مشخص می شود.