به گزارش نبض بازار ، در چند سال گذشته و در شرایطی که ایران با تحریم مواجه شده بود، صنعت قطعه‌سازی ما دچار مشکلات بسیاری شد. این تحریم‌ها در بخشهایی برکیفیت محصولات اثر سوء گذاشت. بعد از شرایط اجرای برجام و حضور خودروسازان خارجی، بحث نیاز به تولید قطعات با کیفیت و همچنین مشارکت این صنعت در تولید خودروهای جدیدی که قرار بود وارد بازار شود مطرح شد که ناتمام ماندن این موضوع نیز ضربه ی دیگری را به مهمترین بال عملیاتی خودروسازی کشور وارد کرد.

این در حالی است که صنعت قطعه‌سازی در هر کشوری می‌تواند اشتغال‌زا باشد. این صنعت، به‌دلیل نیاز همه‌روزه خودروسازی به قطعات باکیفیت دارای ظرفیت بسیار بالایی برای سرمایه‌گذاری است. صنعت قطعه‌سازی در کشورمان، بیش از ۳۰هزار شغل ایجاد کرده است.در کشورمان ایران میتوان واحدهایی را نام برد که با ایجاد 12000 شغل سهم بسزایی در ایجاد اشتغال پایدار داشته است. سهم صنعت قطعه‌سازی در ارزش افزوده کل صنعت، به تنهایی ۹‌درصد است. این سهم، نشان از اهمیت بالای قطعه‌سازی دارد که با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی صحیح وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌تواند باعث ایجاد اشتغال و افزایش سهم در تولید ناخالص ملی شود.

ازسوی دیگر صنعت قطعه‌سازی با وجود همه پیشرفت‌هایی که داشته، طی این سال‌ها با چالش‌های بسیاری مواجه شده است. مطالبات آنان از خودروسازان و همچنین از همه مهم‌تر کمبود نقدینگی در این صنعت، قطعه‌سازان را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است.

با همه ی آنچه در مورد مشکلات این صنعت گفته شد اما در حال حاضر همزمان با شروع تحولات در بخش خودروسازی شاهد هستیم که بسیاری از قطعات مورد استفاده در محصولات داخلی بومی سازی شد و این موضوع به صرفه جویی بالای ارزی در کشور اشاره دارد اما همچنان طبل برخی نقادان روی محور مسائلی میچرخد که گویی از ابتدای شکل گیری خودرو سازی کشور این صنعت قطعه سازی بوده که همه ی مشکلات یکی از بزرگترین صنایع کشور را به وجود آورده است. با قبول برخی چالشهای موجود در این حوزه آیا هیچ کار مفیدی برای اعتلای صنعت مادر کشور توسط قطعه سازی صورت نگرفته که اینطور آماج حملات برخی منتقدین شده ؟ اگر بنا را بر صحت ادعای این منتقدین بگذاریم چطور امکان دارد که امروز شاهد حضور برخی از قطعه سازان در بخشهایی مانند ناوگان هوایی کشور باشیم؟ بدون شک خرد جمعی و استفاده از حداکثر توانمندیها در هر بخشی لازم و ضروریست اما وقتی برای یک بخش کمپینی راه می افتد که در ان کمر به تخریب بسیاری از دستاوردها می بندد آیا می توان روی سلامت این رفتار رسانه ای حساب کرد؟ پاسخ به این سؤال را می سپاریم به رصد شما مخاطبان گرامی.