به گزارش نبض بازار- داده‌های ۶ ماهه اول سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که میان شرکت‌های مورد بررسی، یک تفاوت نجومی و ساختاری وجود دارد که نیازمند تحلیل عمیق است.

۱. بیمه آسیا؛ میراث‌دار ساختار گسترده

بیمه آسیا با پرداخت بیش از ۱،۵۴۰ میلیارد تومان حقوق و مزایا در ۶ ماه، در صدر این لیست قرار دارد. برای درک بزرگی این عدد کافی است بدانیم که این رقم تقریباً ۶.۵ برابر کل هزینه حقوق بیمه پاسارگاد (رتبه دوم) است. این تفاوت فاحش را نباید صرفاً به معنای حقوق بالاتر کارکنان این شرکت تعبیر کرد؛ بلکه بیمه آسیا به عنوان دومین شرکت بزرگ بیمه‌ای کشور، دارای شبکه مویرگی از شعب فیزیکی و پرسنل رسمی در تمامی استان‌هاست. با این حال، از منظر تحلیل مالی، این حجم از هزینه‌های ثابت پرسنلی، انعطاف‌پذیری شرکت را در مواجهه با بحران‌های اقتصادی کاهش داده و فشار زیادی بر حاشیه سود عملیاتی وارد می‌کند.

۲. بیمه پاسارگاد و پارسیان؛ مدل خصوصی کارآمد

بیمه پاسارگاد با ۲۴۱ میلیارد تومان و بیمه پارسیان با ۱۵۴ میلیارد تومان در رده‌های بعدی قرار دارند. نکته جالب توجه اینجاست که پاسارگاد علیرغم داشتن سهم بازار بسیار بالا و شبکه فروش گسترده، توانسته است بدنه ستادی خود را بسیار بهینه‌تر از شرکت‌های قدیمی مدیریت کند. این شرکت‌ها با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های نوین و برون‌سپاری بسیاری از فرآیندها، هزینه‌های پرسنلی خود را در سطحی منطقی نگاه داشته‌اند. مقایسه ۱۵۴ میلیارد تومان پارسیان با ۱،۵۴۰ میلیارد تومان آسیا، نشان‌دهنده تفاوت «مدیریت هزینه» در بخش خصوصی و ساختار‌های نیمه‌دولتی است.

۳. رقابت در پله‌های پایینی؛ نوین، آرمان و تجارت نو

سه شرکت بیمه نوین (۱۳۳ میلیارد)، آرمان (۱۳۰ میلیارد) و تجارت نو (۱۰۵ میلیارد تومان) در سطحی نزدیک به هم قرار دارند.
•    بیمه تجارت نو با کمترین میزان هزینه حقوق در این گروه، خود را به عنوان چابک‌ترین شرکت معرفی کرده است. این موضوع می‌تواند ناشی از استفاده حداکثری از بستر‌های دیجیتال و تعداد کمتر شعب فیزیکی باشد.
•    بیمه آرمان و نوین نیز با اختلافی ناچیز، استراتژی مشابهی را در کنترل هزینه‌های ستادی دنبال می‌کنند که نشان‌دهنده تمرکز آنها بر «بهره‌وری نیروی انسانی» است.

۴. آنچه از داده‌ها می‌توان دریافت کرد

تحلیل داده‌های فوق نشان می‌دهد که صنعت بیمه در ایران به دو بخش تقسیم شده است: «شرکت‌های سنتی با هزینه‌های پرسنلی کمرشکن» و «شرکت‌های مدرن با ساختار ناب». اگرچه وجود شعب گسترده برای بیمه آسیا یک مزیت رقابتی در دسترسی مشتریان محسوب می‌شود، اما در عصر «بیمه‌گری دیجیتال»، پرداخت ۱،۵۰۰ میلیارد تومان حقوق در نیم‌سال، یک چالش بزرگ برای سودآوری است.
در مقابل، شرکت‌هایی مانند پاسارگاد و تجارت نو نشان داده‌اند که می‌توان با یک‌دهم هزینه حقوق رقبای بزرگ، سهم قابل توجهی از بازار را در اختیار داشت. از منظر سرمایه‌گذاری، شرکت‌هایی که نسبت «هزینه پرسنلی به درآمد حق‌بیمه» کمتری دارند، پتانسیل بالاتری برای تقسیم سود در مجمع پایان سال خواهند داشت.