به گزارش نبض بازار- شرکت سرمایهگذاری سیمان تأمین (با نماد «سیتا») تحت مالکیت شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی (شستا) فعالیت میکند. بررسی عملکرد شرکت سیمان تأمین در سه دوره اخیر، یعنی مهر ۱۴۰۳، مرداد ۱۴۰۴ و مهر ۱۴۰۴، تصویر نگرانکنندهای از وضعیت مالی و استراتژی مدیریتی این شرکت ارائه میدهد. دادهها نشان میدهد که درآمدهای عملیاتی شرکت عملاً صفر است و تمامی منابع درآمدی آن از سرمایهگذاریها و سود سهام تامین میشود، موضوعی که سوالهای جدی درباره پایداری کسبوکار و مدل مدیریت شرکت ایجاد میکند.
درآمد عملیاتی؛ تولیدی که نیست
بر اساس گزارش مالی مهر ۱۴۰۳، درآمد عملیاتی سیمان تأمین تنها ۳۳۸ میلیون و ۷۸۵ هزار ریال بوده است که تمام آن از سود سهام حاصل شده و هیچ درآمدی از فروش سرمایهگذاریها یا سایر فعالیتهای عملیاتی ثبت نشده است. در مرداد ۱۴۰۴، وضعیت بدتر شد و شرکت در دوره یک ماهه منتهی به ۳۱ شهریور، درآمد عملیاتی خود را صفر اعلام کرده است، با اینکه سرمایهگذاریهای شرکت همچنان در جریان بود. مهر ۱۴۰۴ نیز همین روند ادامه یافته و گزارشها نشان میدهد که شرکت تنها ۵ هزار و ۱۱۱ میلیون ریال درآمد از سود سهام به دست آورده است، در حالی که درآمد عملیاتی تولیدی کاملاً غایب است.
این آمار به وضوح نشان میدهد که سیمان تأمین دیگر فعالیت تولیدی قابل توجهی ندارد و اساساً کسبوکار آن از مسیر تولید واقعی خارج شده است. چنین وضعیتی نه تنها پایداری مالی شرکت را تهدید میکند، بلکه اعتماد سهامداران و سرمایهگذاران را نیز کاهش میدهد.
سرمایهگذاری؛ رشد، اما با ریسک بالا
نگاهی به سرمایهگذاریهای شرکت در این سه دوره، تصویر استراتژی مالی خطرناک و تکمحورهای را نشان میدهد. در مهر ۱۴۰۳، بهای تمام شده سرمایهگذاریها شامل سهام شرکتهای قابل معامله در بازار سرمایه ۷ هزار و ۵۹۹ میلیون ریال و سهام سایر شرکتها ۴ هزار و ۹۸۹ میلیون ریال بوده و جمع کل سرمایهگذاریها ۱۲ هزار و ۴۸۰ میلیون ریال را تشکیل میداده است.
این سرمایهگذاریها تا مرداد ۱۴۰۴ افزایش یافته و ارزش سهام سایر شرکتها به ۷ هزار و ۸۰۲ میلیون ریال رسیده است، در حالی که سهام قابل معامله در بازار سرمایه تقریباً ثابت مانده و تنها به ۷ هزار و ۱۰۰ میلیون ریال رسیده است. مهر ۱۴۰۴ نیز روند مشابهی ادامه یافته و جمع سرمایهگذاریها به ۱۴ هزار و ۹۰۲ میلیون ریال رسیده است.
این افزایش قابل توجه سرمایهگذاریها در سهام سایر شرکتها و تمرکز بر منابع مالی به جای تولید، شرکت را بیش از پیش به نوسانات بازار سرمایه و ریسکهای مالی وابسته کرده است. هر گونه کاهش ارزش بازار سهام میتواند مستقیماً بر سودآوری و ثبات مالی سیمان تأمین اثر بگذارد.
نقد استراتژی مدیریتی
تمرکز کامل شرکت بر سرمایهگذاری و حذف فعالیت تولیدی، انتقادهای جدی درباره مدیریت و استراتژی سیمان تأمین ایجاد کرده است. در حالی که درآمد عملیاتی تولیدی صفر است و سود فروش سرمایهگذاریها نیز به ندرت و با اعداد پایین ثبت میشود، مدیریت شرکت به جای بازسازی و توسعه ظرفیتهای تولیدی، منابع مالی را به سمت سهام سایر شرکتها هدایت کرده است.
سهم درآمد از سود سهام در مهر ۱۴۰۴ تنها ۵ هزار و ۱۱۱ میلیون ریال بود، در حالی که در مهر ۱۴۰۳ این رقم ۳۳۸ میلیون و ۷۸۵ هزار ریال بوده است؛ این رشد اندک و وابستگی شدید به سرمایهگذاریها، نشان میدهد که شرکت در مسیر رشد پایدار حرکت نمیکند و ریسک مالی بالایی را برای سهامداران ایجاد کرده است.
علاوه بر این، عدم ثبت هیچ درآمدی از سود تضمین شده، تغییر ارزش سرمایهگذاریها یا سایر درآمدها در هر سه دوره، بیانگر فقدان برنامه مشخص برای متنوعسازی منابع مالی و بهبود عملکرد عملیاتی است.
پیامدها و ضرورت اصلاح فوری
وضعیت فعلی سیمان تأمین، پایداری مالی و چشمانداز بلندمدت شرکت را با تهدید جدی مواجه کرده است. عدم تولید درآمد عملیاتی و تکیه صرف بر سرمایهگذاریهای مالی، نه تنها سودآوری شرکت را محدود میکند، بلکه آن را در معرض نوسانات و ریسکهای بازار سرمایه قرار میدهد.
اگر شرکت قصد دارد اعتماد سهامداران و سرمایهگذاران خود را بازگرداند، باید به سرعت استراتژی خود را بازنگری کند. این بازنگری شامل بازگشت به فعالیتهای تولیدی واقعی، ایجاد جریان درآمدی متنوع و کاهش وابستگی به نوسانات بازار سرمایه است. ادامه وضعیت فعلی میتواند سیمان تأمین را به شرکتی صرفاً مالی محور تبدیل کند که حتی پایه تولیدی خود را از دست داده و هر گونه نوسان بازار سرمایه، مستقیم بر سود و عملکرد آن تاثیرگذار باشد.