«نبض بازار» گزارش می‌دهد:
پتروشیمی هنگام؛ محرک اقتصادی جنوب ایران

به گزارش نبض بازار-در قلب منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی، جایی که خوراک گازی ایران به پایه‌ای حیاتی برای توسعه صنعتی تبدیل شده، مجتمع پتروشیمی هنگام با تولید اوره و آمونیاک، نقشی کلیدی در تقویت اقتصاد منطقه و ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار ایفا می‌کند. این پروژه نه تنها ظرفیت تولید داخلی را افزایش می‌دهد، بلکه به طور مستقیم به توسعه اقتصادی محلی و کاهش وابستگی به واردات کمک می‌کند.

توسعه صنعتی و اشتغال‌زایی

پتروشیمی هنگام با ظرفیت تولید ۷۲۶ هزار تن آمونیاک و ۱،۱۵۵ هزار تن اوره در سال، یک موتور اقتصادی منطقه‌ای به شمار می‌رود.

 

این مجتمع ضمن تأمین نیاز صنایع پایین‌دستی، به ویژه کود و کشاورزی، با ایجاد صد‌ها فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم، برای اقتصاد محلی سودآور است. بسیاری از نیرو‌های کار بومی در این کارخانه مشغول به فعالیت هستند و مهارت‌های فنی خود را در محیطی پیشرفته ارتقا می‌دهند، تجربه‌ای که به افزایش توان اقتصادی منطقه کمک می‌کند

مزیت اقتصادی برای صنایع پایین‌دستی

وجود پتروشیمی هنگام باعث شده صنایع پایین‌دستی در جنوب کشور از مواد اولیه حیاتی مانند اوره و آمونیاک به راحتی بهره‌مند شوند. پیش از بهره‌برداری این مجتمع، صنایع کشاورزی و تولید کود وابسته به واردات یا انتقال مواد از مناطق دیگر بودند که هزینه‌ها و زمان را افزایش می‌داد. حالا، با تولید محلی، قیمت تمام‌شده کاهش یافته و دسترسی به مواد اولیه سریع‌تر شده است. این موضوع، علاوه بر تقویت صنایع داخلی، به کشاورزان کمک می‌کند تا با هزینه کمتر، محصولات خود را تولید کنند و به بهبود اقتصاد منطقه کمک نماید.

 

طراحی مدرن و بهره‌وری

پتروشیمی هنگام از تکنولوژی مدرن و طراحی EPC بهره می‌برد تا فرآیند تولید با حداکثر بهره‌وری و رعایت استاندارد‌های زیست‌محیطی انجام شود. بهره‌وری بالا به معنی کاهش ضایعات و مصرف انرژی کمتر است که سود اقتصادی مجتمع و منطقه را افزایش می‌دهد و امکان سرمایه‌گذاری بیشتر در توسعه زیرساخت‌ها و خدمات محلی را فراهم می‌کند.

فرصت صادرات و تقویت اقتصاد منطقه‌ای

علاوه بر تأمین بازار داخلی، پتروشیمی هنگام ظرفیت صادرات محصولات نیتروژنی به کشور‌های همسایه را دارد. این امر نه تنها ارزآوری برای کشور ایجاد می‌کند، بلکه باعث رونق اقتصادی در مناطق پیرامونی و توسعه شبکه‌های حمل‌ونقل و لجستیک می‌شود. در واقع، این مجتمع، به یک قطب صنعتی و اقتصادی در جنوب ایران تبدیل شده است که تاثیر مثبت آن فراتر از کارخانه و کارکنان، شامل کل منطقه است..