به گزارش نبض بازار- تحریمها و فقدان سرمایهگذاری و انگیزه خودروسازان برای واردات پلتفرمهای جدید، باعث شده خودروهای فیس لیفت شده به صورت سطحی وارد بازار شوند. خودروهایی که به یکدیگر شباهت دارند، اما کیفیت کافی ندارند. خرید پلتفرم و رفتن به سوی خودروهای به روز هم هزینه سنگینی پیش روی خودروسازان میگذارد که در شرایط تحریمی تا حد زیادی ممکن هم نیست.
به جهت بررسی موضوع فوق، گفتوگو کردیم با علیرضا محمدزاده، کارشناس و طراح خودرو، که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:
· پلتفرمهای موجود در بازار خودرو ایران تا چه حد قدیمی و فرسودهاند؟
اولین نکتهای که باید یادتان باشد این است که تمامی پلتفرمهای موجود در صنعت خودرویی ایران قدیمی است. کرمان موتور مدعی است که پلتفرم جک j۴ را خریدهاند و روی آن با توسعه یک خودرو جدید تولید کردهاند. در حقیقت اینطور نیست، آنچه ما میبینیم مالکیت صددرصد مالکیت کرمان روی j۴ نیست. بر همین اساس پلتفرم روز در صنعت خودرو نداریم. آنچه در ریرا میبینید هم پلتفرم به روزی نیست. تحریمها علت اصلی فقدان پلتفرم به روز است. هیچ شرکتی در جهان پلتفرم به روز را به شما نمیدهد. برای داشتن این امکان، باید یک سرمایهگذاری جدی کنید که صنعت خودرویی کشور علاقهای به آن ندارد.
· آیا خودروسازها نمیتوانند پلتفرمهای جدید را در همکاری با یکدیگر وارد کشور کنند؟
اصلاً هیچ حساسیتی مبنی بر داشتن پلتفرم روز نداریم. وقتی یک پلتفرم دارند که از آن به آریا و شاهین و تارا و. میرسند، نیازی به پلتفرم جدید ندارند. هرچند خرید یک پلتفرم به روز هم آنقدر بالاست که برای ایران خودرو و سایپا منطقی نیست. اگر این دو تجمیع کنند و پلتفرم جدیدی را بخرند و هریک خودرو خاص خود را بسازند، نتیجه میدهد. اگرچه با توجه به رقابت دو کشور این کار نشدنی است.
· پلتفرمهای مطرح و موجود ما چه مدلهایی هستند؟
یکی از پلتفرمهای ما pf۱ است که با ۲۰۶ معرفی شده و در ۲۰۰۸ و دیگر خودروها نیز آن را میبینیم. این پلتفرم کلاً از دور خارج شده است. برخلاف تصور عوام، پلتفرم یک خودرو اگر سالانه فیس لیفت شود و کل اتاق را هرچند سال عوض کنند، پلتفرم خودرو حدوداً ۱۵ سال قابلیت ماندگاری دارند. یک سری از محصولات اپل هم از پلتفرم قدیمی استفاده میکردند، اما به روز شدند. پلتفرم پارس نوا هم متعلق به ال ۹۰ است. ما کلاً سه پلتفرم فعال داریم که یکی از آن متعلق به سایپا است و بر اساس آن شاهین را کار کردند.
· در شرایط تحریمی چه راهکاری برای ورود پلتفرمهای جدید داریم؟
ما حدوداً هیچ راهی در شرایط تحریمی نداریم. باید با همین پلتفرمها بسوزیم و بسازیم. انگیزهای هم پشت سر اصلاح این روند نیست. یک پلتفرم هزینه چند میلیاردی دارد، چرا وقتی پلتفرم بخرم وقتی هنوز پلتفرمهای قدیمی را میخرند؟ سال ۱۳۸۰ یک پلتفرم آوردهاند و هنوز برایشان کار میکند. وقتی چراغ خودرو را عوض میکنند و با اسم دیگری معرفی میکنند، چرا سراغ اصلاح بروند؟ استانداردهای ۸۵گانه هم بدون هیچ اقدام عجیبی در بیرون از کارخانه قابلیت نصب دارد. استانداردهای مرسوم هم یک تکنیک برای پول گرفتن بیشتر از مشتری است.
· چرا در ایران فیس لیفت با طراحی جدید را یکی میدانند؟
صنعت خودرو کشور را با چین مقایسه کنید ببینید آنها کجا هستند. کره جنوبی که اصلاً قابل قیاس نیست مثل مقایسه شهرسازی تهران با نیویورک است. در هیچ کجای دنیا فیس لیفت یک ماشین را تحت عنوان مدل جدید معرفی نمیکنند. در کشور ما فقط اسم خودرو را عوض میکنند. ما تا چند وقت پیش سمند و دنا و سورن و رانا داشتیم. فیس لیفت که نباید قیمت ماشین را اینقدر بالا ببرد. امروز شما یک اطلس هاچبک را باید نزدیک ۱ میلیارد بخرید، کجای دنیا یک خودرو را با این کیفیت ۱ میلیارد میخرید؟ ما اصلاً خودرو جدید نداریم.
· آیا ما فقدان طراح صنعتی داریم که توانایی طراحی پلتفرم جدید نداریم؟
ما نیروهای فعال در طراحی صنعتی و طراحی خودرو داریم. خود من چندین پروژه طراحی کردم. شما باید یک زنجیره را تصور کنید که بخشی از آن ساخت و طراحی و مدلسازی و بازاریابی و ... است. هر یک از این بخشها باید حرفهای باشد. در هیچکدام از این بخشها نیروهای حرفهای نداریم و از شرکتهای خارجی استفاده میکنیم. اینقدر مدیران ما در فرآیند طراحی دخیل هستند و سواد کافی ندارند که نتیجه فعالیتهایشان تولید اطلس و سهند شده است. فکر نکنید طراح نداریم ما طراح داریم، اما کنار آن باید یک مشاور خارجی باشد. در تمام خودروهای جدیدی که میبینید، مدلسازیها متعلق به خارجیها در چین است.