به گزارش نبض بازار- وضعیت بحرانی کارگران در انتخاب باعث شده هر دوره که نگاهی به این کارخانه بیندازیم با کارگرانی جدید مواجه شویم. کارگرانی که مشخص نیست طول عمر حضورشان در انتخاب چند وقت است. البته این افراد جدای از کت و شلواریهای اداری انتخاب هستند که بعضا تحت تأثیر رویکردهای سیاسی و جناحی انتخاب میشوند. تداوم این وضعیت باعث شده هلدینگ انتخاب در میان دیگر مجموعههای اقتصادی به یک کارخانه و هلدینگ غیرقابل اعتماد برای کارگران تبدیل شود.
عمر پایین حضور در انتخاب
در استان اصفهان جوانان بسیاری از شهرهای دور و نزدیک در کارخانه انتخاب مشغول به کار بودهاند. در ظاهر و روی کاغذ انتخاب توانسته اشتغال زایی قابل توجهی داشته باشد و مشاغل غیرمستقیم بسیاری نیز به وجود آورد، اما مسأله اینجاست که فضای کاری انتخاب کاری با کارگران خود میکند که هر شش ماه با چهرههای جدیدی در کارخانه مواجه میشویم. کارگران با علت سختی کار، ساعت کار زیاد، شیفتهای چرخشی دستوری، حقوق پایین و فقدان خدمات رفاهی کافی، عموماً کار در انتخاب را برای درازمدت انتخاب نمیکنند. چنین صحنهای باعث میشود همیشه فرصتهای شغلی در این کارخانه وجود داشته باشد، اما باید یک گزارش دقیق از کارگران انتخاب تهیه شود که چند درصد از آنها بیش از ۵ سال است که در این مجموعه مشغول به کار هستند؟
۲۰ میلیون برای ۲۴ هزار ساعت کار
درست است که حقوق اداره ۱۴ میلیون تعیین شده و این مشکل دولت در فهم میزان تورم است. مسأله اینجاست که با این ارقام حتی در جهت حفظ بقا نیز کافی نیست. انتخاب به طور میانگین به کارگران خود ۲۰ میلیون تومان حقوق میدهد. حقوقی که با توجه به ساعت کار بالا این کارخانه اصلاً به صرفه نیست. بعید نیست الگو رفتاری انتخاب با کاگران نیز محصول نگاههای چینی و مشورت با مشاورین کارگری بینالمللی باشد. کارگران انتخاب در این کارخانه ضمن صرف توان جسمی، وقت خود را نیز به طور کامل در اختیار کارخانه قرار میدهند. به نوعی کارگران کار میکنند تا حقوق نسبی دریافت کنند و آن حقوق را دوباره صرف بازیابی توان خود کرده و سپس در روز بعد دوباره برای انتخاب کار کند. در نتیجه کارگران انتخاب به شکلی کنترل دستمزد میشوند که هم نیازمند حقوق فوق باشند و هم نتوانند اقدام اقتصادی دیگری انجام دهند یا اعتراضی به حقوق خود داشته باشند.
بحران امنیت شغلی در انتخاب
انتخاب همواره به مجموعههای فاقد امنیت شغلی معروف است. بارها و بارها اخراجهای دسته جمعی در این کارخانه انجام شده و در مرحله تهدید نیست. در آخرین اقدام، اخراج ۵ تا ۷ هزار کارگر نشان داد که این مجموعه توانایی اخراج را در ابعاد جدی دارد. سوءاستفاده از موضوع اخراج کارگران و فشار به دولت، برای کسب فرصتهای مالی و ... بخش دیگری از رفتار کارگری انتخاب است. کارگران این مجموعه نیز میدانند که فعالیت در این کارخانه الزاماً عمر زیادی ندارد و هرلحظه سایه اخراج بر سر کارگران انتخاب دیده میشود.
بهره کشی با نام هلدینگ
انتخاب صرفاً یک کارخانه تولید لوازم خانگی نیست بلکه زیرمجموعههای بسیاری دارد که در حوزههای مختلف وارد فعالیت اقتصادی شده است. مشخصاً در حوزه حمل و نقل، گردشگری، ساختمانسازی و... که هر کدام نیروی کار بسیاری نیز دارند، اما اخباری از آنها شنیده نمیشود. تعارض در برخورد با کارگران نیز در این بین وجود دارد. کارگران در هر بخش از انتخاب به یک چشم نگاه نمیشوند و نوعی تبعیض در این بین قابل ملاحضه است. هرچند در بخشهایی مانند ساختمانسازی که قراردادهای موقت جریان دارد، احتمال تبعیض، اخراج و عدم پرداخت حقوق بیشتر وجود دارد.