به گزارش نبض بازار- در ایران، نام گروه ملی فولاد ایران بهعنوان یکی از قدیمیترین و اثرگذارترین مجموعههای تولیدی این حوزه، با تاریخچهای بیش از نیم قرن گره خورده است. این مجموعه در کنار دیگر تولیدکنندگان بزرگ فولاد، بار سنگینی از نیاز داخلی و تعهدات صادراتی کشور را بر دوش دارد و امروز بیش از هر زمان دیگری شایسته حمایت و پشتیبانی است.
گروه ملی فولاد ایران از نخستین مجموعههای صنعتی کشور در حوزه فولاد به شمار میآید که از دهه ۱۳۴۰ فعالیت خود را آغاز کرده است. این گروه با ظرفیت بالای تولید انواع محصولات فولادی نظیر میلگرد، تیرآهن، کلاف و مقاطع خاص، توانسته است نه تنها نیاز بخش بزرگی از بازار داخلی را تأمین کند، بلکه در مقاطعی سهم مهمی در صادرات فولاد ایران داشته باشد. اهمیت این گروه در آن است که بهعنوان یک حلقه پیونددهنده میان صنایع معدنی و بازار مصرف، همواره نقش راهبردی ایفا کرده است. گروه ملی فولاد به نوعی سوپرمارکت فولاد کشور بود، از نبشی، میلگرد، تیرآهن، لوله بدون درز تا شمش و کارخانه ذوب، کلاف که امروز در سخترین شرایط تاریخ ۶۰ ساله خودش قرار دارد.
شرایط تحصن کارگری در ۷ الی ۸ سال گذشته نوسان جدی در برخی از کارخانههای فولاد از جمله گروه ملی فولاد به وجود آورده است. در حال حاضر به دلیل آنکه سیاست فروش کارخانه توسط بانک ملی بوده است عملاً تولید در کارخانه توسط مدیران به فراموشی سپرده شده به گونهای که در شش ماه گذشته ۴۵ هزار تن تولید داشته در حالیکه ظرفیت اسمی کارخانه سالیانه بالای یک میلیون و پانصد هزار تن است. با توجه به اینکه سیاست مدیران سابق در جهت فروش مجموعه بوده، تولید در این شرکت به شدت کاهش یافته است. در سالهای اخیر به طور کلی میزان تولید این شرکت کاهش جدی را تجربه کرده است. در شش ماه گذشته نیز محدودیتهای انرژی، شرایط این شرکت را سختتر کرده است.
نقدینگی بسیار پایین شرکت فصل دیگری از چالشهای گروه ملی فولاد است. طبق شنیدهها حسابهای این شرکت بسته شده و سود سهام شرکت تابعه آن یعنی فولاد اکسین، بابت بدهیهای گروه ملی توقیف شده در حالیکه در دو سال گذشته از فولاد اکسین سالانه بیش از یک همت سود سهام دریافت میشد و در حال حاضر این پول نیز به شرکت تزریق نمیشود.
در حال حاضر حدود ۳۰۰۰ پرسنل در گروه ملی فولاد ایران مشغول فعالیت هستند. تا پایان سال ۶۰۰ الی ۷۰۰ نفر از این جمعیت امکان بازنشسته شدن دارند. این شرکت مدعی است که از چند سال قبل باید سیاست تعدیل را پیش میگرفت، اما از پنج سال گذشته تاکنون ۸۰۰ نفر نیرو جدید جذب شدهاند؛ بنابراین عدم اجرای سیاست تعدیل نیرو و جذب نیرو سیاست فروش شرکت توسط مدیران و تعطیل کردن تولید، فصل مهمی از مشکلات گروه ملی فولاد ایران شده است. از سوی دیگذ عدم نقدینگی به واسطه عدم تولید و جذب سرمایهگذار، بسته شدن حسابهای شرکت و اعتصابات کارگری هم شرکت را در بدترین شرایط تاریخی خودش قرار داده است.
اگرچه امروز شرایط گروه ملی فولاد ایران مانند گذشته نیست، اما سابقه این شرکت نشان میدهد که روزهای روشنی هم در سابقه آن وجود دارد. صادرات محصولات به عراق، کشورهای خلیج فارس و آسیای میانه و اروپا در گذشته توسط این شرکت انجام گرفته است. به عنوان نمونه میلگرد کوثر یک برند پر طرفدار این شرکت در عراق بوده است.
عموماً همه بخشهای تولید در یکسال گذشته با تولید بسیار بسیار اندک کار کردهاند، اما اهداف پیش رو که باید انجام شوند تعدیل نیرو و ارتقا نیروی انسانی ماهر، جذب سرمایه و مولدسازی از داراییهای شرکت و ایجاد خطوط جدید است.
این شرکت با وجود بحرانهای چند سال اخیر و تلاش برای فروش، با تغییر مدیران مواجه شده است. مدیران جدید این شرکت در نظر دارند که با نگاهی جدید به بحرانهای گروه ملی فولاد، گذشته روشن این شرکت را بازآفرینی کنند. اگرچه هنوز هم شرکت در بحران قرار دارد، اما در روند پیش رو، در صورت اجرا صحیح سیاستهای جدید شرکت، میتوان آینده بهتری را برای گروه ملی فولاد در نظر گرفت.