به جهت بررسی موضوع فوق، در «نبض بازار»، گفتوگو کردیم با حمیدرضا رستگار، رئیس اتحادیه آهن و فولاد و فلزات تهران و رئیس اتاق اصناف تهران، که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:
· بازار فولاد چند وقیست که جنب و جوش سابق را ندارد؛ آیا بازار آهن و فولاد درگیر رکود است و این رکود ناشی از چیست؟
بازار آهن و فولاد با توجه به شرایطی که در آن هستیم، در این فصل از سال باید اوج رونق بازارش باشد. این یک روال مداوم و عادی در سالهای متوالی بوده است. معمولاً در تابستان فروش محصولات آهن و فولاد زیاد میشد. با توجه به اتفاقاتی که در بازار مسکن و ملک افتاد و با توجه به شرایطی که پیش آمد، بازار آهن و فولاد تحت تأثیر این اتفاقات قرار گرفت. البته قبل از جنگ تحمیلی هم رکود در بازار آهن و فولاد داشتیم که به علت کاهش ساخت و ساز و عدم برنامهریزی صادراتی بود. در شرایط فعلی با توجه به اینکه کارخانههای تولیدی ما مکرراً مشکل کمبود انرژی دارند و با توجه به کمبود برق و گاز تولیدشان کم شده، بر روی بازار اثر گذاشتهاند. اخیرا مشکل آب هم به روند تولید فولاد اضافه شده است. این چالشها صرفا در داخل کارخانه باقی نمیماند و در بازار نیز بروز و ظهور پیدا میکند.
· آیا در چند ماه اول سال شاهد گران شدن فولاد و آهن بودهایم؟
یک گرانی خفیف در بازار وجود داشت، اما در حال حاضر با توجه به آمارهای موجود، بازار آهن و فولاد یک بازار درگیر رکود است. گرانی در بازار هم کاملاً مشهود بود و تغییرات قیمتی در تمامی کالاها در کار بوده است. اگرچه نسبت به دیگر کالاها، آهن و فولاد گرانی زیادی نداشته است. امیدواریم که در ماه آینده وضعیت بهتر شود. به علت نوسان قیمتها نیز در حال حاضر نمیتوان قیمت قطعی برای کالاها اعلام کرد.
· آیا بازار آهن و فولاد وارد دوره بلاتکلیفی شده است؟
اساساً رکود بازار نمیتواند باعث تقویت دیگر بازارها شود. هرگونه رکود در بازار و تغییر قیمت بی رویه، به بازار لطمه میزند. ما در سالهای گذشته یک رقم مشخصی را به طور معمول افزایش قیمت داشتیم. تکلیف خریدار و فروشنده هرساله بر سر قیمت مشخص بود. بخشی از همکاران ما سرمایههایشان در تولید است، اما الان دچار چالش شدهاند. روند فعلی هم اصلاً روند عادی نیست. بلاتکلیفی در بازار وجود دارد که برای هیچکس مفید نیست. سیاستگذاری این حوزه باید دست متولیان این حوزه باشد. نمیتوان برخی از بازارها را به صورت دستوری قیمتگذاری کرد. زنجیره فولاد باید دست فولادیها باشد.
اگر کار فولاد دست فولادیها باشد، خودمان میتوانیم تدبیر کنیم و مشکلات را حل کنیم. کسانیکه در بازار حضور دارند، سواد این کار را دارند. برای روشن شدن شرایط نیاز به یک میزگرد بررسی با تمام صاحبنظران هست. ما فقط نباید از نظر خودمان حرف بزنیم. ما جز ده کشور اول تولید فولاد در جهان هستیم. این جایگاه برای ما یک مزیت است که باید با برنامهریزی آن را حفظ کنیم. واقعاً این ظرفیت در کشور ما وجود دارد و باید آن را باور کنیم.
· بازار آهن و فولاد تا چه حد از اهداف خود عقب مانده است؟
چشم انداز سال ۱۴۰۴ بازار فولاد، حدود ۵۴ میلیون تن تولید بود. یعنی قرار بود تا پایان سال به حدود ۵۵ میلیون تن تولید میرسیدیم. قرار بود بازار فولاد توسعه جدی پیدا کند، اما بازار ما وقتی رشد میکند که تمام موضوعات مهم را بشناسیم و اجرا کنیم. ما برای ۱۴۰۴، چه میزان تولید خواهیم کرد؟ مسلماً پایبندی به برنامه صورت نگرفته است. متأسفانه به دلایل مختلفی هیچوقت به برنامههای مختلفی که تعریف کردهایم، متعهد نبودهایم. چون به چشم انداز ۱۴۰۴ متعقد نبودیم، نتیجه مطلوبی هم نمیگیریم.