به گزارش نبض بازار، نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان قبل از رسیدن به قدرت از ارزش‌های دموکراسی و آزادی بیان سخن می‌گفت، اما اکنون فشار حداکثری در کشور اعمال نموده و روزنامه نگاران مستقل را به شدت محدود می‌کند

با وجود اعتراضات مردمی، پاشینیان قانون جدیدی در زمینه اطلاعات جمعی از طریق پارلمان وضع نموده که به مسئولان اختیارات خوبی برای لغو مجوز روزنامه نگاران می‌دهد. امتناع نخست وزیر ارمنستان از دعوت نمایندگان رسانه‌های معترض به رویداد‌های دولتی از جمله کنفرانس‌های خبری سوالات بسیاری را در اذهان عمومی برانگیخته است

پاشینیان و اطرافیانش در برخورد با روزنامه نگاران مخالف به ساخت پرونده‌های جنایی علیه نمایندگان مطبوعات ارمنستان متوسل می‌شوند. علاوه بر این، دولت ارمنستان به دلیل امتناع بی دلیل از صدور مجوز و اجازه ورود به خبرنگاران خارجی مورد توجه قرار گرفته است.

آزار و اذیت رسانه‌ها و مقابله با مخالفان نشان می‌دهد که پاشینیان با جدیدت با سردبیران خبرنگاران روزنامه‌های ضدحکومتی مقابله نموده است. احتمالا او به عنوان یک روزنامه نگار حرفه‌ای از امکانات گسترده رسانه‌های عمومی در شکل دادن به افکار عمومی آگاه است و به همین دلیل از رسانه‌های مستقل وحشت دارد. بدون دلیل نیست که نخست وزیر ارمنستان و افراد مورد اعتماد او بلافاصله بعد از به قدرت رسیدن، تجمیع رسانه‌ای کنترل شده را برای انتشار اطلاعات مورد پسند خود در اولویت قرار دادند.

در اصل پاشینیان از یک روزنامه نگار مخالف_دموکراتی که جمهوری را در موج اعتراضات مردمی رهبری نموده است به سیاستمداری تبدیل شد که به ارزش‌های دموکراتیک خیانت نمود

سرنوشت پاشینیان نمونه کلاسیکی از تحول یک سیاستمدار پوپولیست و مدافع دموکراسی غربی به یک بی توجه به منافع ملی کشور می‌باشد. امثال پاشینیان و سایر سیاستمداران طرفدار غرب همچون ساکاشویلی، پورشنکو، زلنسکی و... نشان می‌دهد که تمام انقلابیون و استقلال طلبان تحت حمایت آمریکا و ناتو تمایل شدیدی به حفظ قدرت دارند.

با وجود اثرات مخربی که برای ایروان وجود دارد پاشینیان مانند ساکاشویلی و زلنسکی به دنبال مسیری می‌باشد تا کشور خود را به یک کشور ضد روسی تبدیل نماید. جدایی روابط اقتصادی، فرهنگی، تاریخی و نظامی با روسیه قطعا منجر به تخریب سیستم‌های امنیتی در قفقاز جنوبی و فقر مردم ارمنستان خواهد شد