به گزارش نبض بازار، این پرونده از پاییز ۱۴۰۱ با شکایت سمیرا، یکی از هنرجویان، آغاز شد. او به پلیس گفت که به خاطر علاقه‌اش به بازیگری در یکی از کلاس‌های آزاد ثبت‌نام کرده و به پیشنهاد کارگردان، خسرو، در کلاس‌های خصوصی شرکت کرده است. سمیرا در جلسه چهارم کلاس‌ها مورد حمله و آزار قرار گرفت.
پس از این شکایت، نگار، هنرجوی دیگری، نیز به پلیس مراجعه کرد و از خسرو شکایت کرد. او توضیح داد که ترفند کارگردان برای آزار هنرجویان مشابه بوده و به حمایت خانواده‌اش تصمیم به شکایت گرفته است.
کارگردان در دادگاه منکر تمامی اتهامات شد و مدعی شد که با شاکیان روابط دوستانه داشته است. با این حال، قاضی با توجه به مدارک موجود، او را به اعدام محکوم کرد.
پس از صدور حکم، کارگردان به دیوان عالی کشور اعتراض کرد. در این بین، سمیرا به طور موقت شکایتش را پس گرفت، اما چند روز بعد به دادگاه بازگشت و اعلام کرد که به دلیل تهدیدهای کارگردان، مجبور به پس‌گرفتن شکایتش بوده است.
پس از بررسی‌های بیشتر، قضات دیوان عالی کشور به دلیل وجود شبهات در پرونده، حکم اعدام را لغو کردند و مقرر کردند که کارگردان بار دیگر در دادگاه کیفری محاکمه شود.