مطلب حاضر به قلم میثم علوی با عنوان"قالیباف نه یک کلمه بیش نه یک کلمه کم"می باشد که به اقدامات سازنده قالیباف در شهرداری تهران و زمانی که رئیس پلیس کشور بود پرداخته است.

چه پادشاهان و رهبرانی در طول تاریخ بودند که در اوج شوکت و قدرت در یک لحظه با فرشته مرگ خلوت کردند و ناگهان همه چیز را از دست دادند و در حالیکه این سلاطین سرنوشت محتومی جز مرگ و تنهایی ندارند پس وای به حال اعوان و انصار که به مراتب دنیای کمتری نصیبشان می شود ولی همان سرنوشت در انتظارشان است

یک رییس جمهور دو شاخصه دارد اولی نگاه راهبردی و روشن بین و دومی مدیریت توسعه گرا و در کشور ما در عمل ریاست جمهور و راهبری قوای مختلفه را رهبر انقلاب بر عهده دارد ایشان راهبری سیاست خارجی،نظامی ،قضائی،اطلاعاتی_امنیتی، فرهنگی و حتی این اواخر اقتصادی را هم بر عهده داشته اند

قطعا پذیرش برجام و صلح با سعودی از یک سو و رد مذاکره با ترامپ و حمایت از مقاومت یمن  از سوی دیگر همگی بر اساس تصمیمات کلان ایشان بوده و  دیپلمات ها مجری فرمان  بودند و البته مجری هنرمندی است که میتواند راهبردها را به بهترین شکل جامه عمل بپوشاند

حال که تکلیف راهبری کشور مشخص شد پس تنها شاخصه مدیریت توسعه گرا میماند که  بتواند در چارچوب تعریف شده نظام با سرعت و دقت ایران را به یک کارگاه سازندگی تبدیل نماید و باید در خلوت خودمان و به دور از فضای مجازی بر اساس کارنامه و نه قصه هایی که بعنوان برنامه تبلیغ میشود به فرد مورد نظر برسیم

محمد باقر قالیباف تنها فردی است که به زعم نگارنده در سطح عالی مدیریت جهادی را در کارنامه خود به منصه ظهور رسانده و همه ما  آثار ما تاخر او را لمس میکنیم ؛ وقتی پنجشنبه ها از شمال تهران به جهت صله رحم به شهر ری میروم اتوبان امام علی را میبینم وقتی پس از دیدار خواهرم به بوستان نزدیک محل سکونتشان میروم بوستان نهج البلاغه را میبینم وقتی به جای آدرس های دور و صفهای طولانی پاسپورت و گواهینامه به دفتر خلوت سر کوچه خود مراجعه میکنم پلیس +۱۰ را میبینم وقتی پلیس ۱۱۰ را میبینم وقتی به جای التماس به قذافی و حافظ اسد در زیر زمین ایران شهر موشکی میبینم وقتی به جای شرکت واحد فرسوده ناوگان سریع السیر بی آر تی را میبینم وقتی به جای پیکان های خراب پلیس بنزهای آخرین مدل را میبینم وقتی به جای سینماهای مستهلک پردیس های مدرن سینمایی را میبینم وقتی توحید و صدر و خرازی و صیاد و موزه دفاع مقدس و پارک ولایت و جوانمردان و دریاچه چیتگر و برج میلاد و صدها آثار تمدنی را میبینم دیگر پس اجازه نمیدهم احساسات و عواطف اصولگرایی و اصلاح طلبی بر من غلبه کند و در بازی شعارهای خوش آب و رنگ گرفتار شوم پس قالیباف را با تمام عظمتش در مدیریت انتخاب میکنم و نه یک کلمه کم

هر چند انسان بزرگ و مجاهد نستوهی همچون حاج قاسم سلیمانی آنقدر به معنویت حاج باقر یار غارش اعتقاد داشت که وصیت کرد که پیکرش را او در قبر بگذارد ولی بنده برای قالیباف با توجه به حواشی اطرافش و اینکه اصلا باورم نمیشود که اموالش بر اساس نامه اعلامیش باشد پس برای او نقشی فراتر از یک رییس جمهور کارآمد قائل نیستم و قالیباف را انتخاب میکنم ولی نه یک کلمه بیش

بنده به شخصه نسبت به ظاهر جلیلی و حتی پزشکیان احساس خوبی دارم و گمان میکنم هر دو آنها دارای نفس سلیمی هستند ولی جلیلی را مناسب یک مرکز  تحقیقات استراتژیک و پزشکیان را هم همان نماینده مجلس و نهایت ریاست کمیسیون بهداشت میدانم و حقیقتا بیشتر کلام این دو بزرگوار را به سان قصه و درد و دل و کلی گویی میپندارم

بنده نه قالیباف را دیده ام و نه یک ریال و بطری آب معدنی از ستادش دریافت کرده ام و حتی حاضرم در صورت اعلام حساب بانکی از طرف ایشان به وی کمک مالی هم نمایم و تنها بر اساس درک و فهم خودم از سالها کار سیاسی،فرهنگی و اقتصادی به او رسیده ام