از او آثار «روابط خارجی ایران ۱۳۵۷-۱۳۲۰»، «اندیشه های سیاسی سعدی» و «تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران ۱۳۲۰-۱۳۵۷» به جای مانده است.

ازغندی، نویسنده مقالاتی همچون «رابطه ایران و ترکیه در پرتو تحولات جهان عرب»، «نقش اعتدال در اندیشه و افکار سعدی»، «الگوی مبنایی تصمیم گیری توسعه پایدار در سیاست آموزشی (رویکردی جهت ارتقای بهره وری)»، «فرایند عقلانی شدن دولت و سیاست در ایران عصر مشروطه» و «بنیادهای مادی دولت مدرن و عقلانی شدن سیاست و دولت ایران در تاریخ معاصر» بود.