به گزارش نبض بازار، در روایات اسلامی، آداب مختلفی برای افطار بیان شده است.

اقامه نماز پیش از افطار

امام صادق (ع) می‌فرمایند که مستحب است روزه دار ابتدا، قبل از افطار، نماز مغرب خود را بخواند. به علاوه، امام باقر (ع) فرموده‌اند که اگر فرد میل به افطار و غذا خوردن دارد، بهتر است ابتدا افطار کند تا از وسوسه‌های نفس ملامت‌گر فرار کند. این موضوع استثناهایی دارد، مانند عدم داشتن طاقت و صبر برای انتظار نماز، یا وقتی که فرد در جمعیتی است که منتظر افطارند.

امام صادق (ع) تاکید دارند که اگر روزه دار توانایی دارد، بهتر است قبل از افطار نماز خود را بخواند. به همین توصیه، امام باقر (ع) هم اظهار می‌کنند که اگر فرد به افطار و خوردن غذا مشتاق است، ابتدا افطار کند تا از تأثیر وسوسه‌های نفس ملامت‌گر در نماز بگذرد. ایشان در یک حدیث دیگر نیز این موضوع را تأکید می‌کنند و می‌فرمایند که در ماه رمضان، بهتر است ابتدا نماز را بخوانیم و سپس افطار کنیم، مگر اینکه در جمعیتی باشیم که منتظر افطار هستند.

به این توصیه، استثناهایی نیز وجود دارد، اگر روزه دار نتواند به دلیل ناتوانی یا عدم صبر، نماز را بخواند، یا اگر در جمعیتی باشد که منتظر افطارند. همچنین، هر مؤمنی که به برادر مؤمن خود در یک شب از ماه رمضان افطار بدهد، خداوند برای او پاداش آزاد کردن سی بندهٔ مؤمن در راه خدا را نوشته و در برابر هر کدام از مهمانان افطار، دعایی مستجاب را نیز دارد.

دعا و ذکر هنگام افطار

دعاهای مختلفی برای هنگام افطار وارد شده‌اند، اما در یکی از روایات امام رضا (ع) آمده است که فرمودند: "اللهم لک صمنا بتوفیقک و علی رزقک افطرنا بامرک فتقبله منا و اغفر لنا انک انت الغفور الرحیم". این دعا به معنای آمرزش گناهان و نیایش برای قبولی افطار است.

امام صادق (ع) تاکید داشته‌اند که هر کس روزه خود را با کلمات صالح و عمل صالح به پایان برساند، خداوند روزه او را قبول می‌فرماید. در این باره ایشان اشاره کرده‌اند که کلمات صالح شامل اظهار توحید و انجام اعمال نیکو می‌شود.

افطار را با این مواد غذایی آغاز کنید

پیامبر اکرم (ص) توصیه کرده‌اند که افطار با خرما صورت گیرد، و امام صادق (ع) نیز به افطار با آب، خرما و شیر اشاره کرده‌اند. همچنین، افطار با آب گرم، به ویژه همراه با شکر یا نبات، توصیه می‌شود.

در مورد افطار با آب، امام صادق (ع) فرموده‌اند که این کار باعث تطهیر قلب می‌شود. همچنین، انس بن مالک در یک روایت اشاره کرده است که پیامبر اسلام (ص) با خرما و آب افطار می‌کرد، و در صورت عدم دسترسی به آن، با آب گرم افطار می‌نمود.

افطاری دادن به مومنان و مسلمانان

در پایان، افطاری دادن به مومنان و مسلمانان نیز توصیه شده است، زیرا باعث بخشش گناهان، افزایش روزی، و آزادی برده‌ها می‌شود. امام صادق (ع) می فرمایند:هر مۆمنی برادر مۆمن خود را شبی از ماه رمضان افطاری دهد، خداوند برای او پاداش آزاد کردن 30 بنده مۆمن در راه خدا را می نویسد و در برابر هر کدام، (مهمانان افطاری) دعایی مستجاب را نیز دارد. افطاری دادن به مۆمنان، باعث بخشش گناهان، زیاد شدن روزی، آزاد کردن برده و خداوند، اجر روزه داران افطاری داده شده را، به او می دهد، بی آنکه از ثواب آنها کم کند.