به گزارش نبض بازار، وی از استراتژی تجمیع خودروسازان به منظور بهینه کردن تولید با افزایش تولید دفاع میکند.
تولید خود را رقابتپذیر در شرایط انزوا غیرممکن است
این استاد دانشگاه در برنامه «تالار گفتگو» در همین رابطه میگوید: چینیها نسبت به این حقیقت آگاه هستند که برای رقابتپذیری باید با جهان ارتباط داشته باشند و همین ترتیب روابط خود را با آمریکا و آلمان حفظ کردهاند. توسعه صنعت خودرو بدون ارتباطات جهانی امکانپذیر نیست.
کاکایی میگوید: اگر تحریمهایی که به صنعت خودروی ایران تحمیل شود، به اقتصاد و صعنت کشوری مانند ژاپن تحمیل میشود، در کمتر از یک ماه تعطیل میشد؛ چون این کشور حتی مواد اولیه صنعت خود را هم نداشت.
این استاد دانشگاه در ادامه گفتو گوی خود با اسماعیل شجاعی در برنامه تالار گفتگو، به اهمیت ارتباط با جهان برای رشد صنعت خودروسازی ایران اشاره کرد و گفت: اولین قرارداد واقعی برجامی مربوط به خودروسازی بود و خودروسازان با چهارصد میلیون یورو سرمایه به ایران آمدند که اتفاق بزرگی بود. اگر قرارداد برجام یک سال دیگر دوام میآورد، پنج شرکت خودروسازی برای ورود به ایران برنامه داشتند و نه تنها در صنعت خودرو بلکه در قطعهسازی نیز جهشی رخ میداد.
چطور خودروسازی ایران تحت تاثیر چین قرار گرفت؟
امیرحسن کاکایی در ادامه گفتو گوی خود توضیح میدهد که صنعت خودروی ایران چگونه تحت تاثیر چین قرار گرفت. وی در همین رابطه میگوید: دهه شصت در ایران با جنگ و تورم همراه بود، ولی سال ۱۳۶۹ بزرگان جنگ و صنعت، برنامهای طراحی کردند ولیکن در اوضاع بدی بودیم و کشور تخریب شده بود و حدود ۱۳۷۳ حرکتهای جدی برای توسعه و خودکفایی شد و هفت سال طول کشید، به حداقلی رسیدیم و با طراحی خودرو با کمک خارجیها مالکیت خودرو و موتور را به دست آوردیم و صنعت خودرو رشد کرد، اما به تمسخر گرفته شد و متاسفانه مسئولین هم به این حرفهای سطحی توجه نشان دادند.
وی یادآور شد: قرار بود سالی یک خودروی جدید معرفی و هر پنج سال پلتفرم جدید معرفی شود، اما در دهه هشتاد سیاستها تغییر کرد، تحت تاثیر درآمد باداورده نفتی واردات از چین به صرفه بود و تا جایی ادامه پیدا کرد که قطعه سازان ایرانی از داخل کشور به چین سفارش میدادند که تا سال ۱۳۹۱ تحریمها رخ داد و ما متوجه شدیم که در داخلی سازی ضعف داریم.
بازار باید رقابتی باشد، ولی صنعت باید انحصاری باشد
این استاد دانشگاه در برنامه «تالار گفتگو» گفت: بازار باید رقابتی، ولی صنعت خودرو باید انحصاری باشد؛ صنعت خودرو یک صنعت مقیاس بالا البته بجز مورد خاص چین که قابل الگو برداری برای ما نیست؛ در دنیا خودروسازان یا وابسته به شرکت خارجی بزرگ هستند و حدود شصت برند مهم داریم که تحت امر چهارده خودروسازی هستند. شرکتها در جهان روابط جهانی به شدت بهم پیوسته دارند. در عین رقابت با هم همکاری نیز دارند.
وی در همین رابطه با طرح این موضوع که کره جنوبی تنها یک خودروسازی دارد، گفت: این کشور در مقطعی پنج خودروسازی دوو، کیا، هیوندای، سامسونگ رنو و ستانگ یانگ و در مقطعی چهار شرکت ورشکسته شدند و نیمی از دوو برای یک شرکت آمریکا بود.
وی در آسیبشناسی صنعت خودروی ایران گفت: بالغ بر ۳۷ خودروساز عضو انجمن خودروسازان و بیش از ۱۱۰ پروانه بهره برداری صادر شده است، ولی دو خودروساز اصلی کشور را زمین زدهاند که با حسابی سرانگشتی حدود ۵ الی ۸ میلیارد دلار ضرر و زیاد متحمل شدهایم.
کاکایی در ادامه افزود: ما الان در یک قفل سیاسی گیرکردهایم و کلافی سردرگم شده که صنعت خودرو تبدیل به تامین اجتماعی شده است. ما باید تکلیف خودمان را روشن کنیم در صنعت خودرو میخواهیم کجای بازی باشیم.