به گزارش نبض بازار،کارفرمایان به دلایل مختلفی اقدام به انعقاد قرارداد موقت با کارگران می‌کنند و طول دوره قرارداد آنها از یک ماه تا شش ماه تغییر است. در حالی که طبق قانون کار، آن دسته از کارگرانی که از سال ۹۸ قرارداد موقت داشته اند باید قرارداد آنها به دائمی تبدیل شود. اما بنابر اظهارات نمایندگان کارگری ضمانتی برای اجرای این بند قانونی تاکنون وجود نداشته است.

مطابق ماده ۷ قانون کار حداکثر مدت موقت برای کار‌هایی که طبیعت آن‌ها جنبه غیر مستمر دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

سقف قرارداد‌های موقت در بهمن‌ماه سال ۹۸ به مدت ۴ سال تعیین شد. از آنجا که قرار شد حداکثر مدت موقت از تاریخ ابلاغ آن تصویب‌نامه محاسبه شود، در نتیجه بهمن ماه امسال تمام کسانی که به مدت ۴ سال در کار موقت حضور داشتند باید قراردادشان به قرارداد دائم تبدیل شود.

جزییات دائمی شدن قرارداد موقت کارگران

سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری کشور درباره دائمی شدن قرارداد کارگرانی که ۴سال است به صورت موقت فعالیت می‌کنند گفت: در آیین نامه تبصره یک ماده هفت قانون کار تاکید شده که بعد از چهارسال یکسری از مشاغل باید به قرارداد موقت و قرارداد دائم برسند، ولی من به این نکته بسنده می‌کنم که متاسفانه علاوه بر عدم حسن نظارت بر اجرای آیین نامه‌ها فراتر از آن آیین نامه‌ها، بخش نامه‌ها، خود قوانین یکی از معضلاتی هست که در جامعه کارگری دست و پای کارگران را گرفته است.

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری کشور افزود: متأسفانه در حال حاضر شاهد هستیم بعضی از کارفرمایان قرار داد منعقد نمی‌کنند، یعنی کارگران بدون قرارداد مشغول کار می‌شوند. از سوی دیگر علی رغم اینکه مسئولان هرچند به صورت شفاهی دریافت چک سفید امضا و سفته از کارگر را ممنوع کرده اند، اما هنوز در حال انجام است. یعنی مکانیزمی که مانع انجام این اقدامات ضد کارگری بشود وجود ندارد.

نقش طرح طبقه بندی مشاغل در قرارداد کارگران

وی با اشاره به اجرای دائمی شدن قرارداد کارگری که ۴سال از اشتغال موقت آن‌ها گذشته است گفت: چه ضمانتی برای اجرای این تبصره از بند قانونی وجود دارد؟ طرح طبقه بندی مشاغل به نفع کارگران است، اما سال‌های زیادی است که اجرا نمی‌شود.

گلپور بیان کرد: من با صراحت می‌گویم که ۷۰درصد کارگاه‌ها، حتی کارگاه‌های بزرگ طرح طبقه بندی مشاغل را انجام ندادند طرحی که در آن متناسب با زمانی که کارگر کار می‌کرده و شرایط خودش را ارتقا داده است، از نظر کاری ارتقا پیدا می‌کند از یک گروه به گروه دیگر می‌رود، و لذا دستمزدش مورد تاثیر قرار می‌گیرد.

یکی از مشکلات کارگران، امضای قراردهای سفید امضا با مدت زمان یک تا سه ماهه است. در واقع اغلب کارگران یک قرارداد طولانی مدت ندارند و باید در فواصل زمانی مشخص بنابر تشخیص کارفرما نسبت به امضای قرارداد امضا کنند. شرایط به گونه ای است که حتی یک نسخه از قرارداد نیز در اختیار کارگران قرار نمی گیرد.