به گزارش نبض بازار، گزارشی که هفته گذشته به وسیله مؤسسه پژوهشی کوئینسی منتشر شد، نشان می‌دهد ایالات متحده امریکا در جنگ اوکراین از خط قرمز‌ها عبور کرده است.
عرضه موشک‌های زمین به زمین از نوع اتکمز (ATACMS) ساخت آمریکا به اوکراین بر مبنای مجموعه محاسبات غلط غرب از پاسخ روسیه به جنگ در اوکراین است که در صورت استفاده کی یف از آن، می‌تواند به افزایش تنش و وضعی فاجعه‌بار منجر شود.
گزارشی که هفته گذشته به وسیله مؤسسه پژوهشی کوئینسی منتشر شد، نشان می‌دهد ایالات متحده آماده تأمین موشک‌های دوربرد اتکمز (ATACMS) به اوکراین به دلیل تحولات ناامیدکننده میدان نبرد به ویژه شکست عملیات «ضدحمله اوکراین» است. با وجود این، چراغ سبز عرضه را مجموعه محاسبات مربوط به واکنش روسیه و ماهیت دینامیکی نبرد نشان می‌دهد که در صورت استفاده از موشک‌ها می‌تواند به افزایش تنش و وضعی فاجعه‌بار منجر شود.
وی گفت: آن‌ها در حال ارسال هستند و تمام برنامه‌های مربوط به کمک‌های امنیتی به اوکراین می‌تواند در هر زمانی توسعه یابد.
موشک‌های اتکمز با بُرد ۱۹۰ مایل یا ۳۰۰ کیلومتر می‌توانند به اوکراین در حمله به اهدافی در شبه جزیره کریمه کمک کنند که کی یف و ناتو آن را سنگ بنای حل جنگ اوکراین می‌پندارند.
با وجود این، انتقال برنامه ریزی شده اتکمز تاکنون به طور رسمی به وسیله هیچ مقامی که مایل به صحبت درباره پرونده اوکراین باشد، تأیید نشده است.
در عین حال جان کربی، سخنگوی کاخ سفید گفت: در حال حاضر تصمیمی برای ارسال تسلیحات دوربرد به اوکراین وجود ندارد همان گونه که جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا گفت، اکنون این موضوعات مطرح نیست و همچنان درباره امکان سنجی حمایت از اوکراین با این نوع سامانه موشکی رایزنی می‌کنیم.
تردیدی وجود ندارد ایالات متحده از همان الگوی مبهمی پیروی خواهد کرد که در دوره‌های قبل در حمایت از اوکراین با سلاح‌های پیشرفته استفاده می‌کرد؛ آن الگو این است که ابتدا خود را بی تمایل نشان می‌دهد و سپس به تدریج موضوع را کامل می‌کند (انجام می‌دهد).
در هفته‌های نخست جنگ اوکراین، مقام‌های ارشد آمریکایی تأکید کرده بودند هیچ برنامه‌ای برای ارسال باتری‌های سامانه‌های موشکی پاتریوت به اوکراین ندارند. آن‌ها گفته بودند، این سامانه‌ها به نیرو‌های آمریکایی برای عملیات در خاک اوکراین نیاز دارند و ایالات متحده را به مشارکت کننده فعال در درگیری تبدیل می‌کند.
این روند ادامه داشت تا اینکه ابتدای سال جاری گمانه زنی‌هایی مبنی بر اینکه لوید آستین، وزیر دفاع و ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا پیشنهاد ارسال تانک‌های «ام ۱ آبرامز» را به اوکراین داده اند، شکل گرفت. برخی‌ها همان زمان با ابراز این گرانی که سامانه‌های ارسال شده نیاز‌های ارتش اوکراین را برآورده نمی‌کنند و برای عملیات بسیار پیچیده هستند، با اقدام ارتش آمریکا مخالفت کردند.
با افزایش مخالفت ها، کاخ سفید از موضع خود درباره ارسال تانک‌های «ام ۱ آبرامز» به اوکراین عقب نشینی کرد و دولت بایدن سامانه پاتریوت برای کی یف تدارک دید.
به نظر می‌آید تحویل جنگنده‌های F-۱۶ نیز به دلیل محدودیت‌های ارسال این نوع جنگنده‌ها و نگرانی از اینکه کی یف از آن‌ها برای حمله به اهدافی در داخل خاک روسیه استفاده کند، به سرنوشتی مشابه سامانه‌های موشکی دچار شوند. با وجود این، حدود دو ماه پیش کاخ سفید اعلام کرد آموزش خلبانان اوکراینی در سال جاری آغاز خواهد شد.
جورج بیبی، پژوهشگر مؤسسه آمریکایی کوئینسی می‌گوید: همان گونه که دولت بایدن روز به روز از میدان اوکراین ناامیدتر می‌شود، در معرض خطراتی قرار می‌گیرد که ممکن است مسکو را به انتقام از غرب سوق دهد و اینجاست که متوجه می‌شویم واشنگتن چگونه با ارسال موشک‌ها از خطوط قرمز روسیه عبور کرده است.
به نظر می‌آید رویکرد غرب در زمینه حمایت نظامی از اوکراین بر مجموعه محاسبات غلط مربوط به نوع پاسخ روسیه و ماهیت دینامیکی آن مبتنی است. در هر صورت، تصمیم گیرندگان غربی نگران هستند افزایش ناگهانی تنش از سویی و تجهیز زرادخانه ناتو در دوره زمانی بسیار کوتاه در اوکراین از سوی دیگر به وضعیتی فاجعه آمیز منجر شود که می‌تواند منطقه را در مواجهه مستقیم روسیه و ناتو در آستانه استفاده از سلاح هسته‌ای قرار دهد.
غربی‌ها معتقدند با تأخیر در تحویل سامانه‌های تسلیحاتی پیشرفته، می‌توانند به آرامی خطوط قرمز جنگ را کاهش دهند و شاید بتوانند با خطر کمتری روند کمک به اوکراین را افزایش دهند.
پس از اعلام ناگهانی خبر استفاده از موشک‌های دوربرد به وسیله زلنسکی، گمانه زنی‌ها درباره ارسال سامانه موشکی اتکمز به کی یف آغاز شد. رئیس جمهور اوکراین گفت، از این موشک مرموز برای اصابت به هدفی در فاصله ۷۰۰ کیلومتری مرز‌های کشورش استفاده شد.
ماریا زاخاروا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه بر موضع مسکو تأکید کرد و گفت: ارائه تسلیحات دوربرد به کی یف خط قرمز مسکوست که می‌تواند ایالات متحده را به طرف درگیری ما تبدیل کند.
پاسخ مسکو به چنین محموله‌هایی، کنترل بیشتر قلمرو اوکراین خواهد بود؛ همان گونه که سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه تصریح کرد: هرچه تسلیحات بیشتری تهیه کنید، ما از سرزمینی که اوکراین نمی‌تواند از آنجا به روسیه ضربه بزند دورتر خواهیم شد.
برنامه ریزان و سیاست گذاران غربی در حال رایزنی درباره حملات آتی اوکراین در سال ۲۰۲۴ و پس از آن هستند. دولت‌های غربی می‌توانند هر چیزی وعده دهند، اما ممکن است سال‌ها طول بکشد تا سلاح‌ها تحویل داده، مستقر و قابل استفاده شوند.