به گزارش نبض بازار، طبق آمار‌های اعلام شده درصد رتبه‌های دریافتی معلمان بدین شرح است:۳۳ درصد آموزشیار معلم. ۱۴ درصد مربی معلم. ۴۰ درصد استادیار معلم. ۸.۳ درصد دانشیار معلم.۰.۲ درصد استاد معلم و ۴.۵ درصد فاقد رتبه.
رتبه‌های تعیین شده برای معلمان در جریان رتبه‌بندی اعتراضات مختلفی را رقم زد، برخی افراد به یافتن مستندات مورد نیاز و بارگذاری آنها، نداشتن اطلاعات لازم درباره شاخص‌های امتیاز آور یا تعیین رتبه‌های غیرواقعی معترضند.
اوضاع پیش آمده در نهایت مسئولان را متوجه این موضوع کرد که اساساً آیین نامه رتبه‌بندی معلمان با اشکال نوشته شده و اکنون موضوع دارای اهمیت تغییر این آیین نامه است.
معلمان در جریان اجرای رتبه‌بندی بار‌ها نسبت به درگیری با کاغذ بازی و بارگذاری مستندات بی ارتباط با شغل معلمی گلایه کردند و گفتند: «شاخص‌های رتبه‌بندی در وزارت آموزش و پرورش نمی‌تواند به‌صورت دقیق معلمان را مورد ارزیابی قرار دهد و نیاز است معلمان به‌صورت حضوری نیز مورد مصاحبه و بررسی قرار گیرند که این اتفاق تا امروز نیفتاده است.
از سوی دیگر، در فرآیند رتبه‌بندی، بررسی معلمان به‌صورت سیستمی انجام شده است که خطا‌های بسیاری هم داشت در حالی که برای ارزیابی حرفه‌ای نیاز است ارزیابان موقعیت معلم را از نزدیک مشاهده و بررسی کنند».
طبق آمار‌های اعلام شده درصد رتبه‌های دریافتی معلمان بدین شرح است:
۳۳ درصد آموزشیار معلم. ۱۴ درصد مربی معلم. ۴۰ درصد استادیار معلم. ۸.۳ درصد دانشیار معلم.۰.۲ درصد استاد معلم و ۴.۵ درصد فاقد رتبه.
در همین ارتباط محمد وحیدی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به گلایه‌های معلمان نسبت به بارگذاری مدارک و مستندات گفت: آیین نامه رتبه‌بندی با آنچه در قانون وجود دارد، همخوانی نداشت و خروجی همانی شد که اکنون در مرحله اجرا مورد انتقاد است و برخی مدارک درخواست شده از معلمان با عملکرد آنها تفاوت بسیاری دارد یعنی همانند دانشگاه‌ها رفتار شد یا مدارکی اعلام شد که از قبل از آنها درخواست نشده بود.
رتبه‌بندی به ضرر معلمان با سابقه!
نکته مشهود و عجیب دیگر در جریان رتبه‌بندی، اعتراض گسترده معلمان با سنوات خدمت بالا نسبت به رتبه‌های کسب شده بود و در مواردی برخی با ۳۰ سال سابقه کار، رتبه یک یا نهایتاً سه را کسب کردند؛ یکی از معلمان با سابقه می‌گوید: «معلمان با سابقه بالا از جمله بنده با ۳۱ سال خدمت دیگر فرصتی برای مستندسازی و ارتقای رتبه خود نداریم، آیا تاوان ۱۲ سال تأخیر در اجرای رتبه‌بندی را باید معلمان بدهند؟!
معلمی که ۳۱ سال سابقه خدمت دارد محال است شاخص‌های تعیین‌شده در رتبه‌بندی را نداشته باشد، اکثر معلمان به وظیفه معلمی خود متمرکز هستند و در طول سنوات خدمت خود به‌دنبال جمع‌آوری مستندات برای رتبه‌بندی نبود‌ه‌اند البته شاخص‌های رتبه‌بندی مناسب افرادی است که به‌دنبال مستندسازی و جویای نام بودن هستند.»
وحیدی نیز به همین موضوع اشاره می‌کند و معتقد است که معلمان جوانتر در رتبه‌بندی جایگاه بهتر داشتند، چون معلمان با سابقه بعضاً مدارک و مستندات لازم را نداشتند یا اینکه در گذشته طرح‌های پژوهشی و مقالاتی از جنس مقالات دانشگاهی کمتر مطرح بود و این مسائل در سال‌های اخیر پُررنگ شده است.
هم اکنون ۳۰ درصد معلمان به رتبه‌های خود اعتراض دارند و در موارد مورد اعتراض، مدارک جدید بارگذاری شده است و مقرر شد هیئت‌های ارزیاب در سطوح استانی که تا حدودی به معلمان نزدیکتر هستند، قرار بگیرند و هیئت‌های ممیزه از امروز کار بررسی اعتراضات را آغاز می‌کنند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات درباره کسب رتبه ۵ توسط معلمان گفت: دو دهم درصد از معلمان یعنی کمتر از دو هزار نفر موفق به کسب رتبه ۵ شدند البته در قانون آمده بود ۱۰ درصد معلمان به رتبه ۵ برسند.