به گزارش نبض بازار، داوود منظوردر روزهایی که رئیس سازمان امور مالیاتی بود در پاسخ به خبرنگاری که درباره مالیات قرارگاه خاتم از او پرسیده بود، خبرنگار را به اعلام جرم تهدید کرد! به جای مواخذه، به سمت رییس سازمان برنامه و بودجه ارتقا یافت!
داوود منظور که پیش از این رییس سازمان امور مالیاتی بود، امروز با حکم ابراهیم رئیسی به سمت ریاست سازمان برنامه و بودجه کشور منصوب شد.
انتصاب داود منظور به سمت ریاست سازمان برنامه و بودجه
جلال رشیدی کوچی خبر داده بود که مسعود میرکاظمی رییس سازمان برنامه و بودجه استعفا کرده است. این خبر امروز تایید شد و مشخص شد به جز میرکاظمی چند نفر دیگر هم برکنار شده‌اند؛ از جمله محمدجواد ساداتی‌نژاد وزیر جهاد کشاورزی که عجیب‌ترین اتفاقات در دوره او رخ داده است. همچنین خیاطیان رییس مرکز تحقیقات استراتژیک هم از دیگر عزل‌شدگان دولت رییسی بود. گزینه جایگزین میرکاظمی، داود منظور بود که امروز به سمت جدید خود منصوب شد.
آخرین نشست خبری داود منظور رئیس سازمان امور مالیاتی بسیار پرحاشیه برگزار شد. او در بخشی از این نشست وقتی می‌گفت «عقاب‌های فرار‌های مالیاتی را شکار کرده و گنجشک‌ها که جای خود را دارند» با این سوال خبرنگار ایلنا مواجه شد که «چطور از قرارگاه خاتم الانبیاء که از سال ۹۶ تا به امروز مالیات نپرداخته هنوز مالیات دریافت نکرده است؟»
منظور این سوال را با تهدید نازیلا مهدیانی خبرنگار ایلنا پاسخ داد و در یک اقدام عجیب و با لحنی تهدیدآمیز به خبرنگار گفت «اسناد خود در این باره را ارائه کنید، اگرنه دادستان ما از شما شکایت خواهد کرد!» این پاسخ از این منظر عجیب بود که رئیس سازمان مالیاتی چرا به جای ارائه مدارک لازم درباره پرداخت مالیات توسط قرارگاه خاتم الانبیا، دست به تهدید خبرنگار می‌زند؟
آیا رئیس این سازمان دولتی شأن خود را اجل آن می‌داند که حتی بشود از او سوال کرد؟ و مهمتر اینکه اگر قرار است به جای هر سوال که خوشایند او نیست، از خبرنگار و رسانه شکایت کند، خب چرا نشست خبری برگزار می‌کند؟ او خیلی راحت می‌تواند اخبار فکسی برای رسانه‌هایی که حاضر به همکاری با آنها هستند ارسال کند و هر آنچه علاقه دارد به عنوان توضیح بنویسد. حامیان دولت هم آنقدر رسانه دارند که برای انتشار خبر هم به دردسر نیفتد.
این که عضوی از دولت رئیسی در حالی که مدعی شفافیت بوده است، این طور خبرنگاری را که پرسشگری کرده، تهدید می‌کند، عجیب است و عجیب‌تر از این تهدید علنی، سکوت حامیان دولت است که روزگاری برای برخورد «عباس آخوندی» وزیر وقت مسکن و شهرسازی در مقابل یک خبرنگار، به درستی موضع انتقادی گرفتند اما در اتفاق مشابه چون ماجرا در دولت همسو رخ داده، همه آنها سکوت کرده‌اند.
رئیس سازمان مالیاتی کشور از وظایف دادستان انتظامی مالیاتی بی‌خبر است!
داود منظور در بخشی از سخنانش گفته «دادستان ما علیه شما اعلام جرم خواهد کرد.» مقصود داود منظور از دادستان ما، «دادستان امور مالیاتی» است که بر اساس ماده ۲۶۳ از فصل ششم قوانین مالیاتی کشور، مهمترین وظایفش «رسیدگی و کشف تخلفات و تقصیرات مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان امور مالیاتی کشور، تحقیق در جهات اخلاقی ماموران مالیاتی، ترفیع ماموران و اقامه دعوی علیه مؤدیان و مأموران مالیاتی» است.
در هیچ کجای شرح وظایف دادستان انتظامی مالیاتی، اینکه دادستان بتواند علیه مواردی بیرون از حیطه اداره مالیات اعلام جرم کند وجود ندارد؛ چه رسد به آنکه بخواهد برای خبرنگار کیفرخواست صادر کند! اگر بدانید که داود منظور تحصیلات خود را در دانشگاه امام صادق انجام داده، شاید بهتر متوجه شوید که چرا او از عادی‌ترین قوانین اقتصادی کشور اطلاع ندارد.
سوت‌زنی پیشکش، علیه پرسشگر اعلام جرم نکنید
مساله مهم مورد اشاره دیگر این است که در طرح سوت‌زنی که مدت‌هاست در دولت از آن سخن گفته می‌شود، مواردی همچون سوت‌زنی برای کشف فساد اقتصادی، فراریان مالیاتی و تخلفات اداری و مالی کاملا وابسته به گزارش‌های شهروندان و خبرنگاران است و طبق اعلام دولت، شهروندان، فعالان اقتصادی و خبرنگاران و روزنامه‌نگاران گزارش‌های خود را به اطلاع دولت می‌رسانند تا مورد کاووش قرار بگیرد.
با این رفتار دولت در مواجهه با خواسته‌ای که خود دولت اعلام کرده، «اعلام جرم» برای پرسشگر است!
ابراهیم رئیسی در جریان مناظره‌های انتخاباتی بارها شعار شفافیت دادو مدعی بود برای مدیران گشت ارشاد راه‌اندازی خواهد کرد. آیا تهدید یک خبرنگار به خاطر یک سوال که اتفاقا مستند به مصاحبه «هوشی سادات فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء» بود، نیازمند پیگیری توسط گشت ارشاد مدیران دولت رئیسی نیست؟
در یک مورد مشابه، وقتی در رفسنجان علی اکبر پورمحمدی فرماندار وقت رفسنجان در پاسخ به یک خبرنگار درباره «طرح انتقال آب» اینگونه پاسخ داده بود که «یکبار دیگر تکرار کنی توی دهنت می‌زنم»، دولت بلافاصله واکنش نشان داد و فرماندار برکنار شد. آن زمان علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت در واکنشی نوشت «دوران بد‌زبانی با خبرنگاران گذشته است؛ دولت مردمی، پاسخگو و حفظ کرامت خبرنگاران از سوی دولت‌مردان ضروری است.»
همچنین مدیر کل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد هم در واکنشی نوشت: «توی دهان خبرنگاران می‌زنید؟ قرار بود مردم ولی‌نعمت مسئولان باشند. خبرنگار هم صدای مردم است. گوش و چشم مردم.»
برکنار پورمحمدی در حالی بود که او برادر اصغر پورمحمدی (صدا و سیما) و برادرخانم سیدمحمد حسینی (وزیر پیشین ارشاد و معاون حقوقی رئیس‌جمهور) بود و برادر کوچکش ریاست دادگستری رفسنجان را بر عهده داشت. با این حال دولت رئیسی در برکناری او درنگ نکرد.
نکته بسیار مهمی که در تهدید خبرنگاران قابل توجه است، اینکه طرح مولدسازی توسط دولت کلید خورده و احتمالا صدها سوال مشابه در فرآیند واگذاری‌ها که از اساس غیرشفاف است، پیش خواهد آمد. اگر بنای دولت این باشد که به جای رسیدگی به سوالات، خبرنگاران و پرسشگران را تهدید کند، تصور کنید در آینده‌ای نه چندان نزدیک با چه وضعیتی روبرو خواهیم بود!
سابقه توهین به خبرنگاران
مهمترین سابقه توهین به خبرنگاران در یک مورد عباس آخوندی بود که در مواجهه با یک خبرنگار، میکروفن او را گرفت و پرتاب کرد. دولت روحانی البته با او هیچ برخوردی نکرد. در مورد دیگر سال ۹۶ حسین فراست فرماندار گلپایگان طی بازدید از کارخانه بازیافت این شهرستان رفتار زننده‌ای با یک خبرنگار داشت و فرماندار گلپایگان با فریاد به خبرنگاری که مشغول تصویر از این بازدید بود، می‌گفت: «از من عکس بگیری آن قدر می‌زنمت و از اینجا می‌ندازمت بیرون» آن زمان نیازی به نامه وزیر کشور نبود و محسن مهرعلیزاده استاندار وقت اصفهان دستور عزل فرماندار گلپایگان را صادر کرد.
در مورد دیگر احمدعلی موهبتی استاندار سیستان و بلوچستان در دولت روحانی، «خبرنگاران و اصحاب رسانه را به مگس‌هایی تشبیه کرده که گل‌ها و چیز‌های خوب را نمی‌بینید و هرجا کثافت و فضولاتی هست را می‌بینند و روی آن می‌نشینند.» این توهین او بی‌جواب ماند و تا پایان دولت روحانی همچنان استاندار بود. البته این نخستین بار نبود که استاندار سیستان و بلوچستان این چنین به خبرنگار توهین می‌کرد. زمانی حریرچی معاون وزیر بهداشت به استان رفته بود، وقتی او برای مصاحبه در کادر حضور نداشت، گفت خبرنگار فهم و شعور ندارد، درک ندارد که من هم باید در کادر باشم، او شعور ندارد، کاری هم نمی‌شود کرد»
در مورد دیگر وقتی خبرنگاران از کیانوش جهانبخش سخنگوی وقت وزارت بهداشت در دولت روحانی درباره کیفیت واکسن سوال پرسیدند، او منتقدان را «پفیوز» خواند. جهانبخش به خاطر توهینش به خبرنگاران و منتقدان تذکر نگرفت، اما زمانی که به توییت سفیر چین پاسخ داد، به سرعت با وی برخورد و او برکنار شد.
در مهم مورد دیگر نادر قاضی‌پور نماینده مجلس به صورت احسان بداغی مشت زد، اما در نهایت پرونده را در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان جمع‌وجور کردند و هیچگونه برخوردی با قاضی‌پور نشد و او حتی به خاطر حمله فیزیکی به خبرنگار حاضر به عذرخواهی هم نشد. مورد دیگر عبدالحسین روح‌الامینی نماینده تهران بود که در مواجهه با خبرنگاری که از او درباره مبلغ ودیعه مسکن پرسید، پاسخ داده بود «به تو چه، غلط کردند گفتند چنین سوالی بپرسی؟» در این مورد هم حتی پرونده به هیات نظارت بر رفتار نمایندگان نرفت.
در دولت رئیسی تا کنون این برای بار دوم است که خبرنگاران مورد اهانت قرار گرفته‌اند یا تهدید شده‌اند. آنچنانکه گفته شد در یک مورد به درستی کار به عزل مدیر کشید و در مورد اخیر که مربوط به سازمان امور مالیاتی است، فعلا دولت سکوت کرده است.
داوود منظور کیست؟
داود منظور، رئیس جدید سازمان برنامه و بودجه عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) و متولد سال ۱۳۴۳ در تهران است. او دارای مدرک تحصیلی دکتری علوم اقتصادی، گرایش اقتصادسنجی و اقتصاد بخش عمومی از دانشگاه تهران (۱۳۷۹) و کارشناسی ارشد اقتصاد و معارف اسلامی از دانشگاه امام صادق (ع) (۱۳۶۹) است.
داود منظور پیش از این قائم مقام مدیرعامل و معاون مالی و امور مجامع شرکت مادرتخصصی توانیر (۱۳۹۷-۱۳۹۳)، معاون وزیر نیرو در برنامه‌ریزی و امور اقتصادی (۱۳۹۰-۱۳۸۸)، معاون اقتصادی وزیر امور اقتصادی و دارایی (۱۳۹۲-۱۳۹۱)، معاون برنامه‌ریزی در معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور (۱۳۹۱-۱۳۹۰)، معاون برنامه‌ریزی در معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور ۱۳۹۱-۱۳۹۰)، مشاور اقتصادی وزیر نیرو (۱۳۹۳-۱۳۹۲)، دبیر کمیته ملی انرژی جمهوری اسلامی ایران و نماینده کشور در شورای جهانی انرژی از سال ۱۳۸۵ تاکنون و مشاور رییس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۳-۱۳۹۲) بوده است.
داوود منظور را به عنوان یکی از مدیران امام صادقی دولت می‌شناسند. جمعی که با به قدرت رسیدن رئیسی، از دانشگاه امام صادق به دولت و وزارتخانه‌های آن کوچ کردند و البته هر کدام در هر تغییری جای خود را با یک فارغ‌التحصیل دیگر این دانشگاه عوض می‌کنند.