به گزارش نبض بازار، چند دلیل عمده می تواند باعث کاهش اسکناس در خودپردازها شده باشد. از خود بانک گرفته تا قوانین جدید مالیاتی و دیگری حرکت اعتراضی مردم.
اعتماد نوشت: نبض در فاصله یک ماه مانده به پایان سال و همزمان با اوج‌گیری خریدهای شب عید، گزارش‌های میدانی حاکی از کمبود یا نبود «پول نقد» در خودپردازهاست.
این در حالی است که در آستانه شب عید، معمولا تقاضا برای کالای مصرفی به اوج خود می‌رسد و تقریبا از چند روز دیگر که پاداش آخر سال بخش زیادی از مردم واریز می‌شود؛ هجوم تقاضا به بازار کالای مصرفی نیز شکل می‌گیرد.
همین الان هم فروشگاه‌ها و مغازه‌داران برای دور زدن قانون دریافت مالیات از کارتخوان‌ها از مردم پول نقد مطالبه می‌کنند و مردم هم مجبور به پرداخت‌های نقدی می‌شوند.
این یکی از مشکلاتی است که از زمان قانون اخذ مالیات از کارتخوان‌ها در کشور به وجود آمده و بسیاری از مغازه‌دارها هم ترجیح می‌دهند تا به جای استفاده از دستگاه کارتخوان، پول اجناس را به صورت نقدی از مردم دریافت کنند و خریداران هم سعی می‌کنند برای تهیه کالاها با مغازه‌داران همکاری کنند .
البته تعداد کسبه‌ای که پس از اجرای این قانون دستگاه‌های کارتخوان خود را به بهانه‌های مختلف، جمع کردهاند هم کم نیست و همین امر باعث کمبود اسکناس در خودپردازها شده است.
در روزهای گذشته حتی شنیده شد که مردم برای دریافت پول نقد به جایگاه‌های بنزین مراجعه کردهاند. اخیرا اسدالله قلیزاده، رییس صنف جایگاه‌داران کشور گفته است که «به نظر می‌رسد وجه نقد در برخی خودپردازها به درستی توزیع نمی‌شود که مردم برای رفع نیازشان به پمپ بنزین‌ها مراجعه می‌کنند که از نظر ما قابل پذیرش نیست؛ جایگاه‌های سوخت خودپرداز بانکی نیستند و لازم است بانک مرکزی به‌طور جدی در این مساله ورود کند.»
در عین حال، در ماه‌های گذشته و همزمان با بروز ناآرامی‌های اخیر، کمپین‌های مختلفی نیز برای «خروج پول از بانک‌ها» به راه افتاده که عمدتاً از مردم درخواست شده پول‌های خود را از بانک‌ها بیرون بکشند تا نظام بانکی ورشکسته شود!
اسکناس‌ها کجاست؟
کمبود پول نقد در دستگاه‌های خودپرداز باعث شده تا در میان افکار عمومی این سوال مطرح شود که آیا بانک‌ها اسکناس کافی ندارند یا میزان تزریق اسکناس‌ها از سوی بانک به خودپردازها کم است؟
بانک مرکزی مجموع اسکناس و مسکوک موجود در اقتصاد ایران را نزدیک ۹۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرده که این رقم حتی نیم درصد از کل نقدینگی کشور را نیز شامل نمی‌شود. بنابراین در مجموع اسکناس و مسکوک موجود در اقتصاد در مقایسه با نقدینگی بسیار پایین بوده و بخش اعظمی از این اسکناس و مسکوک هم در اختیار بانک‌هاست.
اما از آن طرف، بانک‌ها بخش بسیار کمی از این پول را به صورت «نقد» نگهداری می‌کنند. صورت‌های مالی ۲۵ بانک ایران نیز نشان می‌دهد تنها ۸ درصد از تمامی دارایی این بانک‌ها به صورت نقد نگهداری می‌شود و مابقی به شکل‌های دیگر دارایی مانند ملک، طلا، ارز و… نگهداری می‌شود؛ بنابراین می‌توان گفت که اگر خودپردازها پول ندارند، بخشی از آن به بانک‌ها برمی‌گردد که پول نقد ندارند تا در خودپردازها جاگذاری کنند.
هر چند بانک‌ها معتقدند که اختلالی در پرداخت پول نقد به متقاضی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد مجموع اتفاقاتی که به وجود آمده از قبیل کاهش اعتماد عمومی پس از اعتراضات، اختلال در دسترسی به اینترنت و تاثیر آن بر انجام خدمات الکترونیک بانکی و جمع‌آوری دستگاه‌های کارتخوان از سوی برخی کسبه و افزایش تقاضا برای پول نقد باعث شرایط جدیدی شده که مشکلاتی را برای مردم در دریافت پول نقد از عابربانک‌ها به وجود آورده است.
به نظر می‌رسد دو دلیل خاص بتوان برای نبود پول در خودپردازها ارایه کرد: دلیل اول به تمایل بیشتر برخی مشاغل مانند پزشکان و وکلا و حتی در مواردی خرده‌فروشان برای دور زدن قوانین مالیاتی برمی‌گردد؛ اتفاقی که به افزایش تقاضا برای پول نقد دامن زده و در آن سو، بانک‌ها به دلیل اموال غیرمنقولی که دارند، در برابر عرضه اسکناس مقاومت می‌کنند. اما دلیل دوم نیز نارضایتی اجتماعی است که در کشور وجود دارد.
فضای اجتماعی ایران به گونه‌ای است که نگاه غالب بر نشان دادن این «اعتراض» در هجوم بردن به بازار پول نقد است. اما به هر حال، افزایش تقاضا برای پول نقد همان قدری برای اقتصاد ایران آسیب به همراه دارد که مقاومت بانک‌ها در پرداخت پول نقد.
علت نبود اسکناس هر چه که باشد این روها مردم برای تهیه پول نقد باید مشقات فراوانی را متحمل شوند.