به گزارش نبض بازار، در لایحه بودجه ۱۴۰۲ رقم پیش بینی شده برای درآمد از طریق پخش مسابقات ۷۲ میلیارد تومان کمتر از سال قبل در نظر گرفته شده است!
فارغ از اینکه آیا این عدد رقم واقعی درآمدهای ناشی از پخش مسابقات ورزشی هست یا نه یا اینکه چرا با وجود گران شدن همه چیز رقم درآمدهای ناشی از پخش مسابقات ورزشی نسبت به سال گذشته که ۳۱۵ میلیارد تومان بود کاهش پیدا کرده، یک سوال مهم وجود دارد: عدد ۲۴۳ میلیارد از کجا آمده است؟
پیگیریها نشان میدهد نه مقامات وزارت ورزش، نه فدراسیون فوتبال و نه نمایندگان مجلس نمیدانند فرمولی که در نهایت به عدد ۲۴۳ میلیارد ختم شده چه بوده.
نمایندگان مجلس در این زمینه اظهار بیاطلاعی میکنند. همینطور تعدادی از مقامات وزارت ورزش هم گفتند اطلاع دقیقی از این موضوع ندارند. در حالی که روابط عمومی وزارت ورزش به خبرنگار روزنامه اعتماد اعلام کرد اگر کسی در این زمینه اطلاع داشته باشد سرپرست معاونت توسعه و مدیریت منابع وزارت ورزش و جوانان است، برنا فیروزی که در این سمت حضور دارد حاضر به پاسخگویی در این زمینه نشد. به نظر میرسد دلیل پاسخگو نبودن ایشان هم عدم اطلاع از موضوع باشد.
در سمت مقابل مقامات فوتبال هم اطلاعی از این موضوع ندارند. یک منبع آگاه در فدراسیون فوتبال گفت: در رابطه با تعیین رقم پخش مسابقات ورزشی جلسهای با فدراسیون برگزار نشده است. هرچند مقامات فدراسیون از جمله هدایت ممبینی دبیرکل فدراسیون حاضر به اظهارنظر رسمی در این زمینه نشد.
یکی دیگر از نهادهای ذیربط با موضوع درآمد پخش مسابقات ورزشی سازمان لیگ فوتبال است.
محمدرضا کشوریفر که تیر ماه امسال به عنوان سرپرست سازمان لیگ منصوب شد در پاسخ به سوال مبنی بر اطلاع از رقم در نظر گرفته شده با اظهار بیاطلاعی از موضوع گفت: «مساله حق پخش مربوط به فدراسیون است و رییس فدراسیون باید در این زمینه حرف بزند.» ایشان در پاسخ به این سوال که آیا با سازمان لیگ جلسهای برگزار شده یا رایزنی صورت گرفته یا خیر، گفت: «نه! با ما در این زمینه حرف زده نشد و جلسهای در این زمینه نداشتیم.»
ایشان در واکنش به این سوال که آیا عدد ۲۴۳ میلیارد تومان بابت درآمدهای ناشی از پخش مسابقات ورزشی درست است یا نه، توضیح داد: «همینطوری نمیشود گفت که این عدد درست است یا نه. باید فکر کرد. من الان نمیتوانم توضیح خاصی بدهم.»
کشوریفر در پاسخ به این سوال که آیا لیگ ایران ۲۴۳ میلیارد میارزد یا خیر، گفت: «نه، خیلی بیشتر از اینهاست. ولی اینکه من بخواهم رقم دقیق بگویم امکانپذیر نیست. این را باید کارشناسان بنشینند و فکر کنند.»
با این اوصاف و بیاطلاعی تقریبا همه دستاندرکاران موضوع و عدم برگزاری جلسات به نظر میرسد هیچ گونه کار کارشناسی در این زمینه صورت نگرفته و فقط یک عدد که آن هم احتمالا پیشنهاد صداوسیما بوده در بودجه ثبت شده است. بیشتر افراد هم به خاطر حذر کردن از درگیری با صداوسیما ترجیح دادهاند، ورود نکنند.
در این زمینه شنیدن صحبتهای صادق درودگر، عضو سابق هیات رییسه سازمان لیگ و مدیر بازاریابی این نهاد هم خالی از لطف نیست. صادق درودگر در این زمینه به روزنامه اعتماد گفت: «مساله حق پخش مسالهای است که در نظام و حاکمیت در مورد آن حساسیت وجود دارد و اصلا اجازه نمیدهند این کار انجام شود. هیچ وقت حق پخش داده نشده و داده نخواهد شد مگر اینکه فیفا ورود کند. والا اگر فیفا ورود نکند هیچ کس قدرت این را که بخواهد دنبال چنین کاری برود، ندارد.»
ایشان در واکنش به در نظر گرفتن عدد ۲۴۳ میلیارد تومان برای درآمد پخش مسابقات ورزشی گفت: «این که حق پخش نیست! یک عددی را اعلام کردند. این عدد خرج یک ماه فوتبال هم نیست.»
ایشان که تا تیرماه در سازمان لیگ حضور داشت در واکنش به این سوال که از عدد ۳۱۵ میلیارد تومان در نظر گرفته شده برای سال گذشته چیزی به فوتبال یا باشگاهها رسید، پاسخ داد: «به فوتبال که پولی نرسید و به خود وزارت ورزش هم همینطور.»
درودگر تاکید کرد: «در این کشور حق پخش قابل تصور نیست.» ایشان همچنین اشاره کرد در سالهای گذشته نیز برای رسیدن به رقم نهایی نظر مقامات فوتبال لحاظ نشده بود. ایشان گفت در همان سالها نسبت به رقمهای در نظر گرفته شده برای درآمد پخش مسابقات ورزشی جلساتی را تشکیل داده و اعتراض کرده و به نهاد ریاستجمهوری هم رفته ولی گوش شنوایی پیدا نکرده است.
رقم مبهم و ناچیز ۲۴۳ میلیارد تومان به عنوان درآمد پخش مسابقات ورزشی در شرایطی در حال تصویب شدن است که هیچ نهادی حتی حاضر نمیشود این رقم را گردن بگیرد. رقمی که نه به فوتبال خیری میرساند و نه گرهی از کار سایر فدراسیونها باز میکند.
مهدی تاج در بدو ورود به فدراسیون در شهریور امسال اعلام کرد طرح خاصی برای پرداخت حق پخش تلویزیونی در نظر دارد و میخواهد آن را با مقامات صداوسیما در میان بگذارد، اما نزدیک به ۴ ماه گذشته هیچ خبری از این موضوع به گوش نرسیده است.
در سالهای گذشته مدیران زیادی بودند که بعد از تاکید روی مساله حق پخش و پافشاری بر آن به سرعت از سمت خود کنار رفتند و شاید همین باعث شده هیچ مدیری علاقه نداشته باشد در این زمینه دخالت کند یا اعداد در نظر گرفته شده در بودجه را به چالش بکشد. نمایندگانی هم که از طریق فوتبال به اسمورسمی رسیدند و شعارشان دفاع از فوتبال بود در چنین بزنگاههایی کنار کشیدند.
فوتبال باشگاهی ایران با سرعت نور در حال عقب افتادن از رقبای منطقهای خودش است و در این مسیر یکی از مسیرهای اصلی درآمد باشگاهها یعنی حق پخش کاملا مسدود است. تازه با این شرایط سازمان خصوصیسازی قصد دارد سهام سرخابیها را به فروش برساند در حالی که هنوز فکری برای کسب درآمدهای پایدار برای این دو باشگاه نکرده است.