به گزارش نبض بازار، همکاری ایران خودرو و سایپا منجر به تولید موتور ارتقا یافته ای شده که در واقع مهندسی معکوس شده موتور سیتروئن است.

سایپا همراه با محصولات جدیدش از پیشرانه‌­های نسبتا ارتقا یافته هم پرده‌­برداری کرده است که بعضی از آن‌ها حاصل همکاری با رقیبش ایران­‌خودرو است.

 پیشرانه‌های جدید سایپا روی کاغذ مشمول بهبود‌هایی شده‌اند و باید ببینیم که در عمل هم این بهبود‌ها دیده می‌شوند یا نه.

در این مقاله به معرفی پیشرانه‌های جدید سایپا بر روی محصولات جدیدش می‌پردازیم.

پیشرانه ME ۱۶
نام اصلی این پیشرانه EC ۵ بوده که در محصولات گروه پژو سیتروئن (پژو ۲۰۰۸ و سیتروئن C ۳)، تارا، رانا پلاس و ۲۰۷ i قرار دارد. گروه PSA این پیشرانه را به منظور قرار گرفتن بر روی محصولات پایه خود در بازار‌های اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی طراحی کرده بود.


در واقع این پیشرانه ۳ اسم دارد: EC ۵ (گروه PSA)، TU ۵+ (ایرانخودرو) و ME ۱۶ (سایپا)

این پیشرانه با ۴ سیلندر و ۱۵۹۸ سیسی حجم موتور و ۱۶ سوپاپ، قادر به تولید ۱۱۵ اسب‌بخار قدرت و ۱۵۰ نیوتون‌متر گشتاور است. البته ممکن است با توجه به تغییراتی که متناسب با خودرو‌های سایپا شکل می‌گیرد، در این آمار و ارقام تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.

شاهین CVT و دنده‌ای تا پایان سال ۱۴۰۲ از این پیشرانه بهره نخواهند برد و در واقع در سال ۱۴۰۳ تمام نسخه‌های شاهین از پیشرانه ME ۱۶ بهره خواهند برد.

تا قبل از زمان موعد، قرار است برای شاهین CVT از پیشرانهی M ۱۵ TC استفاده شود که دارای گیربکس ۶ سرعته شرکت پانچ بلژیک است. قدرت این پیشرانه ۱۱۰ اسب‌بخار و گشتاور آن هم ۱۷۸ نیوتون‌متر است.

پیشرانه M ۱۵ GSI
این موتور نسخه ارتقا یافته M ۱۵ است. از تغییرات اعمال شده می‌توان به اضافه شدن هدرز، تغییر در سیستم جرقه زنی، تغییر در سیستم تزریق سوخت، زمان بندی متغیر سوپاپ (VVT) اشاره کرد.

از تغییرات خوبی که در این پیشرانه ایجاد شده می‌توان به تولید بیشترین گشتاور در دور‌های پایین اشاره کرد که باعث کاهش مصرف سوخت خواهد شد.

این پیشرانه بعد از توقف تولید M ۱۵ و همزمان با تولید دو مدل سهند و اطلس (سال ۱۴۰۲) روی خط تولید می‌رود.

این پیشرانه توانایی تولید ۸۹ اسب‌بخار قدرت و ۱۳۵ نیوتون‌متر گشتاور را داراست که نسبت به M ۱۵ افزایش بسیار جزئی و کمی داشته است.