به گزارش نبض بازار به نقل از پول نیوز، بنابر نیازهای مختلفی که انسان دارد، مشاغل متعدد و متنوعی تعریف شده که افراد بنا بر سلیقه و میل شخصی یا در اثر شرایط خاص، به شغل یا حرفهای گرایش پیدا میکنند. اما این مشاغل چالشها و مشکلات خاص خودشان را دارند که لازم است برای رفع آنها با مسئولان مربوطه مذاکره و رایزنی شود. از آنجا که امکان برگزاری جلسات سراسری و مستقیم بین صاحبان مشاغل و مسئولان وجود ندارد، هر شغل یا حرفهای نمایندگان خاص خود را در قالب تشکل یا نماینده برمی گزینند تا در جلسات تخصصی با مسئولان مربوطه، موضوعات و مسائل مطرح و دیدگاههای فعالان صنف را به گوش مسئولان برسانند و چاره اندیشی کنند. رسانهها نیز در دو حوزه فضای مجازی و مکتوب، جایگاه شغلی را انتخاب کردهاند و در این فعالیت، اخبار روز را به گوش مردم میرسانند و در اصل، پل ارتباطی بین وقایع و اخبار با مردم هستند.
رسانهها نیازمند داشتن نماینده
بی شک رسانهها نیز مشکلات و چالشهای خاص خود را دارند که برای چاره اندیشی لازم است نمایندگانی از بین خود برگزینند تا آن موارد را به گوش مسئولان برسانند و گره گشایی کنند. نمایندگان رسانهها میبایست نمایندگی خبرنگاران و مدیران مسئول را داشته باشند، اما شاهد هستیم که تشکلی قوی و تاثیرگذار به نام انجمن صنفی روزنامه نگاران تشکیل، اما با رفتارهای سوال برانگیز به تعطیلی کشیده شد. اگرچه اکنون تشکلهای دیگری وجود دارد، اما از آنجا که مشکلات و چالشهای مدیران مسئول رسانهها با خبرنگاران متفاوت است، صلاح دیده شد مدیران مسئول نمایندهای مستقل داشته باشند تا مشکلاتشان به صورت ویژه و مستقیم با مسئولان در میان گذاشته شود.
مدیران مسوول گرفتار نمایندگان ناکارآمد
اگرچه هر دو سال یک بار انتخابات نماینده مدیران مسئول برگزار میشود تا یک نفر از بین همین جمع، بلندگوی مدیران مسئول و پیگیر مشکلات آنان باشد، اما با کمال تاسف هیچ اتفاق خاص و تحولی که متاثر از وجود نماینده مدیران مسوول باشد را در تمامی سالهای گذشته شاهد نبوده ایم و اگر بخواهیم عملکرد نمایندگان منتخب مدیران مسئول در سالهای گذشته را مورد بحث و بررسی قرار دهیم، نه تنها نمیتوانیم نمره قبولی به آنها بدهیم، بلکه جای انتقادهای بسیاری داشته و مردود بوده اند، زیرا کم کاری، سهل انگاری، پیگیری منافع شخصی و تضعیف جایگاه نمایندگی مدیران مسئول را شاهد بوده ایم. به عبارت بهتر امروزه نمایندگی مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات بیش از آنکه جایگاهی برای خدمت رسانی به مدیران مسئول باشد، ژست، جایگاه و پلی کارگشا برای افرادی انگشت شمار بوده است.
نمایندگانی بدون بیلان
برای آنکه متهم به سیاهنمایی نشویم، لازم است نمایندگان مدیران مسئول عملکرد خود را به صورت شفاف و علنی اطلاع رسانی کنند، این در حالی است که تا امروز هیچ بیلان و عملکردی از سوی نمایندگان مدیران مسئول ارایه نشده، زیرا این آقایان خود را موظف به پاسخگویی به مدیران مسئول که نمایندگی آنان را بر عهده دارند، نمیدانند! البته شاید آقایان معتقد باشند که هیات نظارت بر مطبوعات محدودیتهایی دارد و شرح وظایف آنان را قانون تعیین کرده، اما به خوبی میدانیم که نمایندگی مدیران مسوول باید با جدیت بسیار بیشتری صورت گیرد و از هر فرصتی برای رفع مشکلات استفاده شود.
ضرورت تشکیل جلسات منظم
سوال مهم این است که چرا جلسات منظم برگزار نمیشود تا مدیران مسئول عملکرد نماینده خود را بررسی و مطالبات خود را مطرح کنند و خواستار پیگیری آنها باشند؟ در پایان این دوره نیز شاهد نبودیم که همچون مجامع تشکل ها، مجمع عمومی برگزار شود و نماینده مدیران مسئول گزارش عملکرد خود را ارائه دهند.
چالشهای بی شمار رسانه
متاسفانه در شرایط کنونی اداره یک پایگاه اطلاع رسانی خواه در قالب سایت خبری یا خبرگزاری در فضای مجازی یا مجله و روزنامه در فضای مکتوب باشد، با مشکل جدی مالی روبرو است. رغبت بسیار پایین مردم به مطالعه و شبکههای مجازی واتساپ، اینستاگرام، تلگرام و موارد دیگر که بهترین فضاها برای شایعه پراکنی و انعکاس اخبار درست و غلط شده، جایگاه رسانهها را به شدت تضعیف کرده و به همین دلیل رغبت مردم به کسب اطلاعات درست و سالمی که از رسانههای رسمی منتشر میشود، به شدت کاسته شده و همین امر بر درآمد رسانهها تاثیرات منفی گذاشته است.
وضعیت نامشخص یارانهها
درآمد پایین و نبود تراز مالی مناسب باعث شده وزارت ارشاد یارانههایی را برای رسانهها در نظر بگیرد تا بتوانند به حرکت کجدار و مریز خود ادامه دهند، اما با کمال تاسف هیچ نظم و ثباتی در این زمینه وجود ندارد و مدیران مسئول نمیدانند این یارانهها چگونه تقسیم بندی شده و دلیل آن که به یک رسانه مبالغ قابل توجهی تخصیص داده میشود، اما رسانه دیگر در محرومیت به سر میبرد، چیست و بدتر اینکه پاسخی هم داده نمیشود. البته نماینده مدیران مسئول میتواند در این زمینه بررسیو شفاف سازی کند و پاسخ دهد که براستی سهمیههای کاغذ چه میشود؟ یارانهها را چه کسی تقسیم میکند و چرا هنگام تقسیم یارانه ها، یک جلسه رسمی برای پاسخگویی روند تخصیص وجود ندارد و چه کسی و به چه دلیل در تخصیص یارانه تبعیض قایل میشود؟
تعیین تکلیف اینترنت
یکی از جدیترین چالشهای رسانه ها، استفاده از اینترنت است. متاسفانه با کوچکترین اتفاقی که در فضای اعتراضی مملکت رخ میدهد، اینترنت قطع و سرعتها کاهش مییابد، در حالی که رسانهها برای کسب اطلاعات به اینترنت پرسرعت و مطمئن نیاز دارند. با توجه به این معضل، نمایندگان مدیران مسئول باید پاسخ دهد چه اقدامی برای استفاده رسانهها از اینترنت مناسب انجام داده اند؟ چرا رسانهها نباید از اینترنت رایگان بهرهمند شوند؟ مگر غیر از این است که در رسانهها با هدف اطلاع رسانی از اینترنت استفاده میشود، چرا ابزار اطلاع رسانی مناسب تعریف نمیشود؟ امروزه بسیاری از مشاغل همچون رانندگان تاکسی یارانه میگیرند. به تاکسیها بنزین با قیمت پایین و سهمیه مناسب داده میشود، زیرا از تاکسی برای خدمات رسانی به مردم استفاده میکنند. چرا به مدیران مسئول و رسانهها اینترنت پرسرعت و مناسب داده نمیشود؟ چرا در شرایطی که فضای مجازی فیلتر و اینترنت کند میشود، دسترسی مناسب به رسانهها و مدیران مسئول داده نمیشود؟ مگر غیر از این است که رسانههایی که مجوز فعالیت دارند، مورد تایید نظام بوده و عملکرد آنان لحظهای بررسی میشود؟ مگر غیر از این است که دادگاه مطبوعات هر اشتباه رسانهای را با جرایم سنگین از مالی تا حبسهای طویل المدت مجازات میکند؟ با وجود این همه نظارت و جرایم تعریف شده که حتی به توقیف رسانه یا لغو امتیاز منجر میشود، چرا نباید به رسانهها دسترسی مناسب اینترنت داده شود؟ نماینده مدیران مسوول در این زمینه چه کار کرده اند؟
بی خبری از ظرفیتها و معافیتها
یکی دیگر از مهمترین مسائلی که لازم است نمایندگان مدیران مسوول پاسخ دهند، این است که وقتی ظرفیتها و معافیتهای بسیاری برای رسانهها وجود دارد، چرا اطلاع رسانی نمیشود؟ بارها شاهد بوده ایم که چند رسانه از یک امتیاز تعیین شده مدتها بهره میبرند، در حالی که رسانههای دیگر از آن بی خبر هستند یا دیر خبردار میشوند! چرا نباید این مهم اطلاعرسانی شود؟ چرا نباید ظرفیتها، معافیتها و امتیازهایی که برای رسانهها در نظر گرفته شده، در قالب یک بسته مشخص و در جلسه مدیران مسئول اعلام، شرایط آن تعریف و نحوه استفاده از آن تعیین شود؟
پیامکهای سوال برانگیز
اکنون که در آستانه انتخاب نماینده جدید مدیران مسئول هستیم، بار دیگر با هجوم پیامکهای مختلف روبرو شده ایم. اینکه انتخابات چه موقع است، چگونه باید ثبت نام کنیم، نامزدهای انتخابات چه کسانی هستند و از همه مهمتر تبلیغات سوال برانگیزی است که در فضای مجازی و از طریق پیامک صورت میگیرد. اما سوال اینجاست که چرا بعد از پایان این دوره انتخابات و تا پایان دور بعد، هیچ توجهی به مدیران مسئول نمیشود! چرا یک پیامک برای اطلاع رسانی در یکی از مباحث مهم مرتبط با رسانهها صورت نمیگیرد؟! کسانی که امروز در این حجم گسترده پیام رسانی و تبلیغ میکنند، در بقیه ماههای سال کجا هستند؟! چرا رویکردها بدین اندازه سوال برانگیز است؟ مگر نماینده مدیر مسئول بودن چه امتیازهایی دارد که آقایان بدین اندازه در حول و ولا میافتند و سینه چاک میکنند؟ وقتی هیچ رضایتی از عملکرد نماینده برای مدیران مسئول وجود ندارد و هیچ اقدام موثری صورت نمیگیرد، به چه دلیل بدین اندازه برای به دست آوردن پست نمایندگی مدیران مسئول رفتارهای سوالبرانگیز انجام میدهند؟ مگر آنکه منافعی در پشت پرده وجود دارد که فقط نماینده مدیر مسئول از آن خبر دارد و فقط او و حامیانش از ان بهره مند میشوند؟
از ترس باران در زیر ناودان
نکته آخر اینکه با کمال تاسف در تمامی سالهای گذشته از ترس باران به زیر ناودان رفتهایم. افرادی که هیچ سابقه و عملکرد مناسبی برای پیگیری منافع مدیران مسئول نداشته اند را برگزیده ایم و سال بعد که از عملکرد او گلایه داشتیم و فریادمان از بی تفاوتی و ناکارآمدی آنها به آسمان بلند شده، ناچار شدیم فرد دیگری را برگزینیم، فقط برای آنکه بگوییم مدیران مسئول هم نماینده دارند؟! آن هم نمایندهای که هیچ خیر و خاصیتی ندارد، اما سینه چاک میکند تا این پست را به دست بیاورد، اقدامی سوالبرانگیز که نیازمند شفافیت است.