حمیدرضا رستگار در گفتگو با نبض بازار خاطرنشان کرد: بسیاری از مشکلاتی که صادرکنندگان به واسطه تحریم با آن مواجه هستند هنوز پابرجاست و یکی از دستاورد‌های برجام می‌تواند این باشد که ارتباطات بانکی میان ایران و سایر کشور‌ها برقرار شده و ارز حاصل از صادرات به راحتی به کشور برگردد.
بن‌بست برجامی صادرات فولاد را دشوارتر می‌کند
وی درباره تاثیر بن‌بست برجام بر صادرات فولاد عنوان کرد: تهاتر کالا به کالا یا استفاده‌های از شیوه‌های غیرمعمول راهکار‌هایی است که اکنون برای دورزدن تحریم‌ها استفاده می‌شود، اما این امیدواری به وجود آمده است که با درنظر گرفتن منافع کشور بازار صادراتی کشور به سمتی حرکت کند که با شرایط تسهیل‌شده‌تری بتوان کار صادرات را انجام داد، اما به طور قطع بن‌بست برجامی صادرات فولاد را دشوارتر می‌کند.
ریسک صادرات با تحریم افزایش یافته است
رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد اظهار کرد: شیوه‌های مورد استفاده کنونی در صادرات و تجارت ریسک‌ها را افزایش داده است و برای فعالان این بخش دشواری‌های بسیاری وجود دارد. بی‌اثرکردن تحریم‌ها کار پیچیده‌ای است که به طور مثال در بخش فولاد در حال انجام است و با مشکلاتی که وجود دارد بحث بازار صادراتی فولاد با چالش‌هایی مواجه است.
به دنبال زمین‌گیر کردن بازار صادراتی فولاد ایران هستند
وی اظهار کرد: فولاد یکی از محصولاتی است که در بازار جهانی مورد تحریم واقع شده است و طی دو مرحله تحریم‌هایی بر صادرات فولاد ایران اعمال شده وبه دنبال زمین‌گیر کردن بازار ایران هستند.
رستگار تصریح کرد:منافع ما ایجاب می‌کند از هر مسیری که امکان بی‌اثرکردن تحریم‌ها وجود دارد استفاده شود و در این مسیر نیز برنامه‌های خوبی وجود دارد، اما بازار جهانی فولاد یک بازار رقابتی است و در این بازار تنها با آمریکا طرف نبوده و به طور مثال با کشوری مانند چین هم تعارض منافع وجود دارد. باید برنامه‌ریزی به گونه‌ای باشد که برای بازار هدف برنامه و استراتژی معین وجود داشته باشد تا بتوان بازار خود را حفظ کرد.
وی افزود: هیچ کشوری مانند ایران مقاوم نبوده است و ما توانسته‌ایم با استفاده از راهکار‌هایی تحریم‌ها را دور بزنیم، اما کشور‌ها در بازار صادراتی رقیب هم هستند و بحث جنگ و تحریم قدرت رقابت را کاهش می‌دهد.
رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد خاطرنشان کرد: وقتی ظرفیت تولید فولاد کشور ۵۵ میلیون تن در کشور ایجاد شده به معنای آن است که کارخانجات امکان تولید بهتر و بیشتر را دارند و استفاده ازاین ظرفیت مستلزم هماهنگی دستگاه‌های مختلف بوده و به طور قطع دست یافتنی است.