به گزارش نبض بازار، اسدالله غلامپور مدیر عامل پتروشیمی کیان، یادداشتی در صفحه شخصی اینستاگرام خود، در خصوص هیدروژن سبز اروپا می تواند جایگزین سوخت های فسیلی شود، نوشت؛
اروپا برنامه بلند پروازانه برای افزایش چهار برابری در تولید و واردات هیدروژن از ۵.۶ میلیون تن به ۲۰ میلیون تن در دست اجرا دارد. مصرف ۴.۶ میلیون تن هیدروژن باعث کاهش ۴۶ میلیون تن CO۲ می‌شود و همچنین استقلال انرژی اروپا را افزایش می‌دهد.
در واقع نیاز اروپا به هیدروژن پاک، تا سال ۲۰۳۰ با تولید با ۴.۶ مگاتون هیدروژن در بندر روتردام، بر طرف می‌شود. بندر روتردام، با همکاری مجموعه‌ای از شرکت‌های فعال در داخل و خارج از کشور در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ سالانه حداقل ۴.۶ میلیون تن هیدروژن به اروپا عرضه کنند. این به اهداف اروپایی که شامل ۱-محدود کردن تغییرات آب و هوایی ۲- افزایش استقلال انرژی و ۳- ایجاد ثروت پایدار است، کمک می‌کند.
این هیدروژن می‌تواند برای تضمین پایداری جامعه، به ویژه به عنوان سوخت و ماده اولیه برای حمل و نقل و صنعت مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان یک قاعده کلی، یک میلیون تن هیدروژن، مقدار انتشار کربن را به میزان ۱۰ میلیون تن کاهش می‌دهد.
چندین شرکت در حال کار بر روی پروژه‌های بتنی با هدف راه‌اندازی تولید هیدروژن الکترولیتی در مقیاس بزرگ با انرژی باد دریای شمال بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ هستند. همه این پروژه‌ها و طرح‌ها با هم برای ۲.۵ گیگاوات الکترولیز تا سال ۲۰۳۰ دست بکار شده اند.
هیدروژن سبز پروژه تولید هیدروژن کم کربن از گاز پالایشگاه نیز در حال انجام است. این بدان معناست که در مجموع ۰.۶ میلیون تن هیدروژن می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ در داخل اروپا تولید شود. استفاده از هیدروژن پایدار به طور قابل توجهی به اهداف اروپا برای کاهش تغییرات آب و هوا و افزایش استقلال انرژی اروپا کمک می‌کند.
البته همچنان واردات انرژی ضروری خواهد بود. اروپا ظرفیت تولید انرژی تجدیدپذیر کافی برای دستیابی به اهداف ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ را ندارد. هرچه اروپا زودتر نسبت به واردات انرژی سبز و کم کربن جایگزین واردات نفت، گاز و زغال سنگ، اقدام نماید، زودتر به اهداف خود در استقلال آب و هوا و انرژی دست خواهد یافت. هیدروژن سبز را می‌توان در هر جایی که منبع فراوانی از خورشید، باد و فضا وجود دارد تولید کرد. از جنوب اروپا و شمال آفریقا گرفته تا استرالیا و آمریکای لاتین. تنوع عرضه، موجب امنیت عرضه آن است. اولین پروژه‌های وارداتی اروپا (هیدروژن و مشتقات آن) در سال ۲۰۳۰ حداقل به ۴ میلیون تن می‌رسد. زیر ساخت تامین حجم زیادی از هیدروژن برای مصرف کنندگان نهایی در شمال غربی اروپا از بنادری مانند روتردام به یک زیرساخت خط لوله که مقرون به صرفه، ایمن و قابل اطمینان باشد، نیاز دارد. این به عنوان یک زیرساخت در داخل خوشه‌های صنعتی ساحلی و بین بنادر و خوشه‌های صنعتی داخلی آغاز می‌شود و این امکان را می‌دهد که هیدروژن را از روتردام به مجتمع‌های فولاد، مواد شیمیایی، سیمان و صنایع و همچنین به ایستگاه‌های بنزین برای سوخت کامیون‌ها و لنج‌ها منتقل کرد. دو شرط حیاتی برای دستیابی به این مهم، عبارتند از: ۱) گواهی هیدروژن سبز، برای اطمینان از شناسایی هیدروژن وارداتی به عنوان بخشی از ارزش افزوده از محلول، و ۲) بستن شکاف مالی بین استفاده از هیدروژن تجدیدپذیر و کم کربن و مشتقات آن در مقایسه با جایگزین‌های فعلی خود برای انتشار CO۲.
بعبارت دیگر از دیدگاه GES که این پیشنهاد را تایید می‌کند، دو پیش شرط برای شروع اقتصاد هیدروژنی ضروری است. اولین مورد گواهی هیدروژن سبز است: هیدروژن وارداتی از خارج از اروپا باید در اینجا به عنوان هیدروژن سبز، گواهی شود. پیش‌شرط دوم، کاهش شکاف مالی بین استفاده از هیدروژن تجدیدپذیر و کم کربن و مشتقات آن در مقایسه با جایگزین‌های فعلی منتشرکننده CO۲ است.
این به این دلیل است که تا زمانی که انرژی تولید شده از سوخت‌های فسیلی ارزان‌تر از انرژی تولید شده پایدار باشد، اروپا انرژی مورد نیاز برای دستیابی به اهداف خود را دریافت نخواهد کرد. هیدروژن جایگزینی مناسب برای نفت و گاز طبیعی به عنوان انرژی و به عنوان ماده خام است. بسیاری از شرکت‌ها در حال کار بر روی پروژه‌هایی برای تولید هیدروژن در شمال غربی اروپا با نیروی سبز یا انجام این کار در مکان‌هایی با آفتاب، باد و فضا هستند. کشور‌های سراسر جهان برای این جریان‌های جدید انرژی آماده می‌شوند. به عنوان مثال، هیدروژن ساخته شده در آمریکای لاتین یا استرالیا، می‌تواند به طور موثر و در مقیاس بزرگ به روتردام حمل شده، پردازش شود و سپس به مناطق داخلی منتقل گردد.
منبع: The Global Energy Storage Company (GES)