علیرضا مقدسزاده اردبیلی، عضو سندیکای شرکت‌های ساختمانی درباره اظهارات دیروز وزیر نفت مبنی بر ضرورت سرمایه‌گذاری 80 میلیاردی در حوزه گاز و خطر تبدیل‌شدن ایران به واردکننده گاز، اظهار کرد: وزیر نفت اعلام کرده است که اگر سرمایه‌گذاری لازم در صنعت گاز کشور صورت نگیرد تا کمتر از چند سال آینده واردکننده گاز خواهیم بود این در حالی است که ایران ذخایر عظیمی در گاز دسترسی دارد.
بخش زیادی از طرح‌های عمرانی کشور نیمه‌کاره مانده‌اند
مقدسزاده اردبیلی عنوان کرد: همچنین طرح‌های نیمه‌تمام زیادی در کشور وجود دارد که البته بخشی از آن‌ها نیز توجیه اقتصادی ندارند و در زمان خود به دلیل فشار‌های محلی و منطقه‌ای توسط نمایندگان کار احداث آن‌ها آغاز شده، اما به دلیل نبود بودجه‌های لازم به اتمام نرسیده است. برخی از این پروژه‌ها نیز نیاز کشور است، اما به دلیل آنکه نیاز به بودجه‌های عمرانی سنگین دارد، دولت قادر به تکمیل آن‌ها ندارد.
سرمایه‌گذاری خارجی با مشکلات زیادی رو به رو است
وی با بیان اینکه در هیچ کجای دنیا دولت همه بودجه‌های عمرانی را تامین نمی‌کند، تصریح کرد: دولت در سایر کشور‌ها شرایطی را فراهم می‌کند تا بودجه‌های دیگر جذب شود و نمی‌توان توقع داشت همه کار‌ها را دولت انجام دهد، اما به دلیل تحریم و مشکلات نقل و انتقالات مالی جذب سرمایه خارجی نیز با مشکل مواجه شده است.
وی با بیان اینکه میزان سرمایه‌گذاری به پایین‌ترین سطح خود رسیده است، اظهار کرد: عدم سرمایه‌گذاری در حوزه‌های زیربنایی به معنای اختلال در ارایه خدماتی مانند برق است.
پیش‌بینی موج جدیدی از بیکاری در کشور
عضو سندیکای شرکت‌های ساختمانی خاطرنشان کرد: بسیاری از شرکت‌های بزرگ کشور تقریبا کار عمده‌ای ندارند و برخی از این مجموعه‌ها که می‌توانستند برای هزار نفر شغل ایجاد کنند اکنون تنها با ۱۰ نفر در دفاتر مرکزی خود فعال هستند. این موضوع درکنار افزایش ۵۷ درصدی حقوق و دستمزد در سال ۱۴۰۱ می‌تواند موج جدیدی از بیکاری را در کشور ایجاد کند.
عضو سندیکای شرکت‌های ساختمانی عنوان کرد: وقتی دولت با کسری بودجه مواجه است اولویت تخصیص منابع را به هزینه‌های جاری اختصاص می‌دهد که بخش اعظم درآمد‌های کشور است. در این میان ردیف بودجه‌های عمرانی حذف می‌شود که اثاری مانند نیمه‌کار ماندن پروژه‌ها، تعطیلی پروژه‌ها و یا عدم احداث پروژه‌های زیربنایی می‌شود که نیاز هر کشوری است.
مقدسزاده اردبیلی تصریح کرد: کم‌کاری شرکت‌های پیمانکار به معنای تعدیل نیروی انسانی است و افزایش بیکاری به عنوان یک ابرچالش مطرح است. صنعت احداث یکی از اشتغالزاترین حوزه‌های کشور است و اگر فعالان این حوزه مشغول به کار باشند افراد با تخصص‌های مختلف امکان اشتغال به کار را دارند، اما این منوط است به انجام پروژه‌های مختلف تا به کارگیری نیروی کار متناسب امکان‌پذیر شود.
وی افزود: وقتی از بودجه‌های عمرانی که بیشتر صرف زیرساخت‌های کشور شده و برای ابادانی کشور نیاز است کسر می‌شود به معنای مشکلات عدیده در طرح‌های زیربنایی است و خواسته‌ها و نیاز‌های چند سال بعد کشور تامین نمی‌شود. نمونه بارز برق است که خاموشی‌ها را سبب شده است.
عضو سندیکای شرکت‌های ساختمانی خاطرنشان کرد: از سال‌های گذشته در صنعت برق سرمایه‌گذاری صورت نگرفته است و در مورد همه حوزه‌های زیربنایی کشور وجود دارد و نفت، گاز، پتروشیمی، برق و سایر حوزه‌ها با سرمایه‌گذاری لازم برای توسعه همراه نبوده‌اند.
نگاه متفاوت سیستم بانکی به تولیدکنندگان و فعالان صنعت احداث
وی با انتقاد از عملکرد سیستم بانکی در اعطای تسهیلات به فعالان صنعت احداث عنوان کرد: در تعریف سیستم بانکی از نحوه فعالیت‌های شرکت‌های که در زمینه عمران و زیرساخت‌ها فعالیت می‌کنند تولید کننده وجود ندارد و پیشنهاد‌های ویژه‌ای که برای رونق در تولید وجود دارد و تسهیلات نسبتا مناسبی که برای بخش تولید در سیستم بانکی وجود دارد در صنعت احداث وجود ندارد و این شرایط تمایزی بین تولید و خدمات است که متاسفانه در تولید ناخالص ملی خدمات جزو تولید است، اما در بحث تسهیلاتی و همه اموری که ستاد تسهیل ویژه قائل است، مشمول حوزه پیمانکاری نمی‌شود.
وی افزود: این اختلاف و تفاوت برای صنایعی مانند صنعت احداث و پیمانکاران مشکلاتی ایجاد می‌کند و باید پذیرفت که اگر پیمانکاران وجود نداشته باشند بسیاری از محصولاتی که تولیدکنندگان تولید می‌کنند، جا و محلی برای مصرف ندارد.
مقدسزاده اردبیلی عنوان کرد: تولیدات سیمان، فولاد، شیشه و بسیاری از مواد اولیه دیگر زمانی به مصرف می‌رسد که ساخت و ساز و اجرای پروژه‌های زیربنایی و زیرساختی مانند پالایشگاه، نیروگاه، سد و سایر زیرساخت‌ها رونق داشته باشد.
وی ادامه داد: مشکل اساسی در استفاده از تسهیلات ستاد ویژه حمایت از تولید وجود دارد و تلاش‌های سندیکای شرکت‌های ساختمانی برای برخورداری برابر از تسهیلات ویژه ستاد تسهیل به جایی نرسیده است. در سیستم بانکی ما را خدمات محسوب می‌کنند و آن امکانات را برای ما قائل نمی‌شوند.