به گزارش نبض بازار ،بلاکچین را می‌توان به عنوان سرویس معاملات آن پول به بانک‌های مرکزی جهان ارائه داد. به عبارت دیگر، بانک‌های مرکزی کشور‌هایی که قبلاً در شبکه‌های سرور داخلی خود معاملات ارز‌های رمز ارز شده انجام می‌دادند، اکنون می‌توانند در بستری جدید به نام بلاک چین فعالیت کنند.
شرایط چنین بستری نیز روشن است. به این معنا که بانک مرکزی یک کشور باید یک رمز ارزی تولید کند که ارزش واحد آن برابر با واحد پولی است که آن بانک مرکزی چاپ می‌کند. در حقیقت، این ارز‌های رمزنگاری شده باید توسط آن بانک مرکزی منتشر شوند و نه شخص دیگری.
در حقیقت، این پلتفرم به ابزاری برای بانک مرکزی تبدیل میشود تا همان ارزی را که قبلاً در قالب اسکناس یا سکه ارائه می‌کرد، این بار در قالب توکن‌های ارز‌های رمزنگاری شده، منتشر کند.
نیکزاد تأکید می‌کند: "محتوای ارزش این بسته هیچ تفاوتی با پول ملی یک کشور ندارد و به همین دلیل به آن ارز رمزنگاری شده ملی گفته میشود. "، اما دلیل نامگذاری آن به ارز‌های رمزنگاری شده این است که با بانک مبادله نمی‌شود. حساب، اسکناس یا سکه فیزیکی، اما با ارز‌های رمزنگاری شده مبادله میشود. "یک متخصص در زمینه ارز‌های رمزپایه و بلاکچین چنین تفسیری از ارز‌های رمزنگاری شده ملی را اقدامی ستودنی می‌داند، زیرا فرصتی است که بانک مرکزی از آن استفاده می‌کند.
به گفته نیکزاد، "اگر ارز‌های رمزنگاری شده بانک مرکزی منتشر شوند، دیگر مجبور نخواهیم بود به تحریم‌ها فکر کنیم، زیرا این ارز‌های رمزنگاری شده در هر نقطه از جهان قابل معامله هستند، به شرط رعایت شرایط واقعی، و این معامله در هیچ موردی متوقف نمی‌شود. مسیر. "
تعاریف رمز‌های ملی
ممکن است بر سر اصطلاح ارز‌های رمزنگاری شده ملی اختلاف نظر ایجاد شود؛ بنابراین، ما باید تعریف دقیقی از ارز‌های رمزنگاری شده ملی داشته باشیم.
عنوان ملی به این واقعیت اشاره دارد که پول در یک مکان خاص هزینه میشود و دارای محدوده جغرافیایی خاصی برای خرج کردن یا انجام معامله است، معنای متناقضی دارد.تعریف رمزارز بر این اساس است که تا حدی می‌تواند هویت افراد را ناشناخته نگه دارد؛ بنابراین، عنوان "ملی" برای یک ارز رمزنگاری شده نمی‌تواند به دامنه فعالیت ارز‌های رمزنگاری شده اشاره کند. "
در همین حال، نیکزاد به مفهوم دیگری از اصطلاح "ملی" اشاره می‌کند که به معنی منشاء یک ارز رمزنگاری شده است. او می‌گوید: "یک ارز رمزنگاری شده می‌تواند توسط موسسه مالی کشوری مانند بانک مرکزی تولید شود. "
به همین دلیل، نیکزاد کارشناس حوزه رمزارز و بلاکچین در این زمینه تأکید می‌کند که بهتر است به جای "ارز‌های رمزنگاری شده ملی" از "رمزارز بانک مرکزی" استفاده شود.
وی گفت: "بلاک چین می‌تواند به عنوان خدماتی به بانک‌های مرکزی جهان به عنوان خدماتی برای معاملات آن پول ارائه شود. " به عبارت دیگر، بانک‌های مرکزی کشور‌هایی که قبلاً در شبکه‌های سرور داخلی خود معاملات ارز رمزنگاری شده انجام می‌دادند، اکنون می‌توانند در بستری جدید به نام بلاک چین فعالیت کنند.
چند روز پیش رئیس بانک مرکزی اعلام کرد که در صورت موافقت شورای پول و اعتبار، «رمز ارز ملی» به صورت آزمایشی در کشور عرضه میشود. با این حال، از آنجا که ارز‌های رمزنگاری شده مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند و با عدم تمرکز آن‌ها مشخص می‌شوند، عبارت "ارز‌های رمزنگاری شده ملی" باعث سردرگمی شده است.
آیا استفاده از پسوند "ملی" برای رمزارز صحیح است؟ وظیفه ارز‌های رمزنگاری شده ملی چیست؟ آیا "ملی شدن" یک ارز رمزنگاری شده با ویژگی عدم تمرکز ارز‌های رمزنگاری شده بر اساس بستر بلاک چین غیر متمرکز سازگار است؟ آیا ارز رمزنگاری شده ملی برای مبادلات و تحریم‌های بین المللی استفاده میشود یا فقط داخلی است؟ ترکیب این سوالات منجر به دو معنی متفاوت از این اصطلاح میشود که می‌تواند هم درست و هم نادرست باشد.