به گزارش نبض بازار ،تشخیص به موقع سرطان پروستات برای درمان موثر آن بسیار مهم است. با این حال، همه سرطانهای پروستات به یک اندازه ایجاد نمیشوند. برخی از آنها بسیار کند رشد میکنند و هرگز نیازی به درمان ندارند. برخی دیگر در عرض چند ماه پس از تشخیص میتوانند کشنده باشند. به همان اندازه مهم در یافتن زودهنگام سرطان دانستن نوع سرطان است.
متخصص اورولوژی از علائم و نتایج آزمایشهای غربالگری شما برای تعیین نیاز به آزمایش تشخیصی استفاده میکند. او ممکن است بیوپسی غده را برای تأیید تشخیص شما توصیه کند. علاوه بر این، متخصص ارولوژی شما ممکن است اسکن استخوان، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را پیشنهاد کند تا مشخص شود آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.
سرطان پروستات با بیوپسی پروستات تشخیص داده میشود، که بافت را از پروستات خارج میکنند تا از نظر وجود سلولهای سرطانی مورد بررسی قرار گیرد. این برداشت با سونوگرافی ترانس رکتال انجام میشود، که از پروب رکتوم برای رساندن امواج اولتراسوند به پروستات و بافتهای اطراف استفاده میشود.
در بیوپسی معمولی حدود ۱۲ نمونه اصلی را از مناطق مختلف پروستات جمع آوری میکنند. هنگامی که بافت بیوپسی به دست میآید، آسیب شناس آن را زیر میکروسکوپ برای تشخیص سرطان پروستات بررسی میکند.آسیب شناسان ابتدا بیوپسی سلولهای غیرطبیعی و سرطانی را بررسی میکنند. اگر پاتولوژیست سرطان نتبیجه این بررسی را ببیند مرحله بعدی تعیین درجه سرطان است (هر سلول چقدر زیر میکروسکوپ تهاجمی به نظر میرسد). گزارش آسیب شناسی اغلب شامل اطلاعاتی در مورد تعداد نمونههای اصلی بیوپسی حاوی سرطان و همچنین درصد سرطان در هر یک از هستهها است.
برخی از اورولوژیستها از MRI همراه با فناوری اولتراسوند برای دستیابی به هدف بیوپسی واضحتر استفاده میکنند. در صورت داشتن بیوپسی منفی قبلی، ویژگیهای نگران کننده (به عنوان مثال، PSA بالا) و ضایعات قابل مشاهده در MRI، پزشک ممکن است از بیوپسی پروستات با هدف MRI استفاده کند.
آنتی بیوتیکها معمولاً قبل از بیوپسی پروستات تجویز میشوند تا خطر عوارض عفونی را کاهش دهند.
با تبدیل سلولهای طبیعی پروستات به سلولهای توموری، ظاهر آنها در زیر میکروسکوپ تغییر میکند. پاتولوژیست بر اساس میزان ظاهری سرطان به بافت سالم پروستات، نمره Gleason را در مقیاس ۱ تا ۵ به سرطان پروستات اختصاص میدهد. هرچه نمره گلیسون بیشتر باشد، سلولهای سرطانی غیر طبیعیتر ظاهر میشوند.
آسیب شناس ابتدا شایعترین نوع سرطانی را که در زیر میکروسکوپ مشاهده میکند، نمره گذاری میکند. سپس پاتولوژیست شایعترین نوع بعدی را جستجو میکند. با جمع این اعداد مجموع یا امتیاز کلی گلیسون به دست میآید.
به طور کلی، سرطانهایی که نمرات Gleason پایین تری دارند تهاجمی کمتر هستند در حالی که سرطانهایی با نمرات Gleason بیشتر تهاجمیتر هستند.
جداول پارتین، ابزار توسعه یافته توسط محقق جان هاپکینز و رئیس بخش اورولوژی آلن پارتین، MD، برای کمک به بیماران و پزشکان آنها برای درک میزان سرطان پروستات و راهنمایی گزینههای درمانی طراحی شده است. عواملی که در جداول پارتین آمده است شامل سطح PSA بیمار، نمره Gleason و مرحله بالینی است.