گزارش جدید بانک مرکزی حاکی از آن است که نرخ رشد نقدینگی در سال 1399 (بر اساس ارقام اولیه) به دلیل تغییر در محیط اقتصاد کشور ، از روند بلندمدت خود به 40.6 درصد و نرخ رشد پایه پولی تا 29.2 درصد رسید و این موضوع اولین بار است که طی دهه ها اتفاق می افتد.
تجزیه و تحلیل روند تغییرات واحدهای پولی طی سالهای 98 و 99 به وضوح نشان می دهد که رشد نقدینگی در این سالها بیشتر ناشی از تشدید تحریم های خارجی و کاهش چشمگیر درآمد ارزی و همچنین انسداد برخی منابع ارزی بودجه سالانه ، بانک مرکزی موظف به خرید آنها بود.
در این راستا ، طبق بند د تبصره 4 قانون بودجه سالهای 1398 و 1399 ، مانند برداشت از صندوق توسعه ملی برای کرونا و ... ، بانک مرکزی موظف به خرید ارز توسعه ملی شد صندوق با نصف نرخ که تأثیرات پولی بیشتری نسبت به قبل دارد.
در همان زمان ، عمده ترین هزینه های ارزی کشور واردات کالاهای اساسی و دارویی با نرخ بانکی بود و ارز خریداری شده از دولت فقط بخشی از نیاز ارزی واردات را تأمین می کرد.