پارس جنوبی می تواند 4 میلیون بشکه مایعات گاز را در تأسیسات جدید SPEEZ ذخیره کند
تاسیسات ذخیره سازی میعانات گازی در منطقه ویژه انرژی اقتصادی پارس، جنوب شرقی استان بوشهر، آماده راه اندازی است.
به گزارش نبض بازار ، شرکت نفت و گاز پارس ، زیر مجموعه شرکت ملی نفتکش ایران ،در راه اندازی تأسیسات و مخازن ،به پالایشگاه های گاز پارس جنوبی (میدان گازی پارس جنوبی) برای ذخیره چهار میلیون بشکه میعانات گاز کمک خواهد کرد. این هشت مخزن قادر به ذخیره سازی هر کدام ، 500000 بشکه میباشند.
اگر صادرات هیدروکربن محدود شود، می توان آن را از طریق خط لوله و پهلو گیری در یک نقطه به مقصد هدایت کرد که می تواند به صورت محلی به محصولات با ارزش افزوده بالا مانند بنزین تبدیل شود.
این واحد بزرگ قادر به تامین و ذخیره سازی به ترتیب با 360،000، 100،000 و 120،000 بشکه میعانات در روز برای پالایشگاه ستاره خلیج فارس در استان هرمزگان، پالایشگاه پارس شیراز و پتروشیمی نوری در استان بوشهر می باشد.
هزینه این پروژه 50 میلیون دلار بوده و طی 5 سال براساس سه قرارداد EPC (مهندسی، تدارکات و ساخت) یعنی EPC1، EPC 2 و EPC 3 اجرا شد.
تحت EPC1، تهیه تجهیزات عمده، تاسیسات، لوله کشی، برق و مهندسی ابزار دقیق انجام شد. EPC2 و EPC3 از مخازن ذخیره گاز و همچنین مخازن ذخیره آتش نشانی مراقبت کردند.
حق وردی با بیان اینکه مخازن توسط شرکت ماشین سازی اراک در استان مرکزی ساخته شده است، افزود: شرکت ناردیس مسئولیت جوشکاری و تهیه تجهیزات کار ساخت را بر عهده داشت.
میعانات مجتمع گاز پارس جنوبی
مجتمع گاز پارس جنوبی روزانه 680 هزار بشکه میعانات گازی تولید می کند که 360 هزار بشکه آن برای تولید بنزین به PGSR بندرعباس تحویل داده می شود.
میعانات گازی همچنین به عنوان خوراک به کارخانه های پتروشیمی در عسلویه و ماهشهر در جنوب فروخته می شود و در حلقه بین المللی بورس انرژی ایران عرضه می شود.
میعانات گازی مخلوط کم چگالی از مایعات هیدروکربن است که به عنوان اجزای گازی در گاز طبیعی خام تولید شده از میادین گازی وجود دارد.
با افزایش تولید گازوئیل در ایران (850 میلیون متر مکعب در روز) انتظار می رود تا فروردین 1400به 1 میلیارد متر مکعب برسد، با این حال تولید میعانات گازی در حال افزایش است.
SPGC به ترتیب 75 و 92 درصد از کل گاز طبیعی و میعانات گازی خروجی را تشکیل می دهد. پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی جهان است که بین ایران و قطر مشترک است. در 24 فاز توسعه یافته است که 23 مرحله از آن در حال کار است.
توربین های گازی
مزایای استفاده از میعانات گازی در توربین ها به جای گاز طبیعی این است که انتشار کمتری دارد و با محیط زیست سازگار است.
یک فناوری جدید احتراق،از بخار (LPP) ایجاد شده است که سوخت های مایع را به جایگزینی برای گاز طبیعی تبدیل می کند.
این فناوری امکان استفاده از میعانات گازی برای تولید برق در توربین گازی مجهز به سیستم کم انتشار آلاینده را فراهم می کند. DLE فناوری کاهش انتشار اکسید نیتروژن است که از توربین های گازسوز خارج می شود.
انتهای پیام
